Recensie: Cabaretvoorstelling ‘Ik kijk liever’ – door Peter Pos.
Mijdrecht – De Stichting Cultuurhuis Mijdrecht heeft zich ten doel gesteld om culturele activiteiten binnen de gemeente te bevorderen en uiteindelijk een eigen locatie te realiseren waar inwoners samen kunnen komen voor cultuur en debat. Tot het zover is, laat de stichting al zien hoe leuk een lokaal avondje uit kan zijn, gewoon in eigen dorp.
Lokale verbinding in praktijk
Afgelopen vrijdag 31 oktober werd in ’t Oude Parochiehuis in Mijdrecht de debuutvoorstelling ‘Ik kijk liever’ van de jonge cabaretière Selma Visscher gepresenteerd. Na een korte wandeling betraden mijn vrouw en ik het sfeervolle pop-up-theater bij ons om de hoek. Wat direct opviel: een gezellige drukte en veel dorpsgenoten die zin hadden in een avondje cabaret. Mooi om te zien was dat de bestuursleden en vrijwilligers van Cultuurhuis zelf bij de garderobe stonden, jassen aannamen en bezoekers met een warm gevoel ontvingen. Lokale verbinding in praktijk.
Grappig en herkenbaar
We namen plaats, klaar om te luisteren naar wat de 29-jarige Visscher ons te vertellen had in haar show. En ik moet eerlijk zijn: het was verrassend, grappig én heel herkenbaar. Aan de reacties van een aantal vrouwen in de zaal was te merken dat zij zich goed konden vinden in de situaties die Selma beschreef over de sleur die in een relatie kan sluipen. En wellicht voelden sommige mannen zich ook betrapt bij haar observaties over het soms absurde gedrag achter het beeldscherm. Visscher nam haar gamende partner en zijn gewoontes met veel humor op de hak, tot grote hilariteit van het publiek.
Trouw blijven aan jezelf
Toch prees zij haar echtgenoot aan het einde van de voorstelling, omdat hij zichzelf durfde te zijn zonder zich iets aan te trekken van hoe anderen hem liever zouden zien. Dat thema – trouw blijven aan jezelf – is iets waar Selma zelf mee geworsteld heeft. Zo vertelde ze dat ze bijna was uitgegroeid tot professioneel panfluitkunstenaar. De panfluit stond dan ook centraal in deze voorstelling. Ze nam het publiek mee terug naar haar jeugdjaren in een deels autobiografisch verhaal; al blijft het gissen wat fictie is en wat niet. Hoe dan ook: het was onderhoudend, scherp en vermakelijk.
Met haar debuut wist Selma de volle zaal ruim anderhalf uur geboeid te houden. Haar scherpe teksten, expressieve mimiek en muzikale intermezzo’s brachten het publiek voortdurend aan het lachen én aan het denken. Eén man in het publiek kon het op een gegeven moment niet laten om van achter uit de zaal te roepen dat zij zijn nieuwsgierigheid had getart en hij haar panfluit wel eens wilde horen. Daar had Selma een panklaar antwoord op en dat deed ze dus niet! In plaats daarvan pakte zij een bierflesje en floot daarop de titelsong van een bekende film, tot groot vermaak van de zaal.
Voor de muzikale omlijsting bracht ze nog drie liedjes ten gehore, die ik zou omschrijven als tekstueel absurd maar tegelijk ontroerend. Helaas kon haar broer – die normaal op accordeon meespeelt – er dit keer niet bij zijn. In zijn plaats zorgde pianiste Vera voor een mooie en gevoelige begeleiding.
Het is duidelijk dat Cultuurhuis Mijdrecht weet hoe je talenten naar het dorp haalt. Selma Visscher behoort ongetwijfeld tot de nieuwe generatie cabaretiers waar we nog veel van gaan horen. Het was weer een bijzonder lokaal cultureel avondje in Mijdrecht.
Op de foto: Selma Visscher verovert Mijdrecht. Foto: Hester Hielkema.