Verdwaald in Zweedse hel

Door Donald Esser.

Er zijn momenten in het leven waarop je beseft: dit is mijn dieptepunt. Voor sommigen is dat een faillissement, voor anderen een scheiding. Voor mij? Een zaterdagmiddag naar IKEA op bevel van mijn vrouw. “We gaan naar IKEA”, klonk het alsof ze een militaire operatie aankondigde. Zij had bij de Zweedse weldoener online een leuk zwart nachtkastje gezien. Twee, links en rechts naast het bed. Perfect passend in ons slaapkamerinterieur. Prima, dacht ik. Hoe erg kan een bezoek aan IKEA eigenlijk zijn? Nou, ik zeg je: Erg, heel erg.
De meesten uit De Ronde Venen en Uithoorn kennen die locatie in Amsterdam-Zuidoost wel. Het Zweedse warenhuis waar je voor een nachtkastje komt en eindigt met een kar vol spullen die je niet nodig hebt, maar waarvan je overtuigd bent dat je leven zonder niet compleet is. Oogkleppen op, verstand op nul, en volg de vloertjespijlen. Je wordt begeleid. Gelukkig maar, want zonder die pijlen zou je daar tot Pasen 2030 vastzitten.
Het begint onschuldig. Je loopt. Je kijkt. Je denkt: ik koop niet. En dan komt het moment dat je impulsief besluit: ik wil eruit. Direct. Spoeduitgang. Bestaat niet. Je loopt tegen het verkeer in, en dan ben je de Sjaak. Je verdwaalt in een krankzinnig labyrint. Mijn stappenteller gaf meer stappen aan dan een boswandeling in het Groene Hart. 3.500 stappen om een uitgang te vinden. Voor een nachtkastje dat ik uiteindelijk niet eens heb gekocht.
En dan die strategische route. Je denkt dat het toeval is, maar nee: IKEA is een psychologisch experiment. Je wordt langs kerstlampjes van vorig jaar geleid, alsof je huwelijk afhangt van samen de boom optuigen. Wil je een echtscheiding? Ga samen naar IKEA. Het is de ultieme relatietest. Ik zweer: bij de afdeling ‘stellingen/magazijn’, vlak voor de kassa’s zag ik stellen die minder gelukkig waren dan toen ze in de file ernaartoe stonden.
Uiteindelijk vond ik de uitgang. Geen nachtkastje, wel een trauma. Ik ben ontsnapt, maar niet ongeschonden. Volgende keer bestel ik gewoon online. Of ik ga lokaal shoppen. Of nog beter: ik slaap zonder nachtkastje. Minder stappen, meer levensvreugde.