Midas Dekkers en zijn kijk op de wereld

Aalsmeer – Alleen al de naam Midas Dekkers blijkt genoeg om in zeer korte tijd de grote bovenzaal van De Oude Veiling vol te krijgen. In een mum waren alle beschikbare kaarten uitverkocht en met een extra stoel erbij kon elkeen woensdag 29 maart een echte Midas Dekkers performance bijwonen. Ieder jaar tijdens – de boekenweek – organiseert het Boekhuis in samenwerking met KCA en de bibliotheek een avond waarvoor een bekende schrijver wordt uitgenodigd.  De keuze van Midas Dekkers bleek duidelijk een schot in de roos.

Een glaasje geestrijk vocht

Vooraf aan het optreden schoot de schrijver nog even de kroeg in om wat geestrijk vocht tot zich te nemen. Kwam vervolgens de bovenzaal binnen – waar de toehoorders al vol verwachting uit keken naar zijn komst – knikte minzaam naar links en naar rechts, pakte de microfoon en begon zo zijn verhaal: “Mannen houden van vrouwen, maar nog meer dan van hun vrouwen houden zij van hun paarden. Je ziet overal in de wereld standbeelden van mannen te paard en nooit standbeelden van mannen met hun vrouw. En waarom moeten al die mannen zo nodig een standbeeld? Dat komt omdat mensen gemaakt zijn van het verkeerde spul, het is gemaakt van rotzooi, van vlees en bloed.” De toon was gezet, de lach uit de zaal klonk veelvuldig en zo ging het de avond door. De bioloog – schrijver wilde weten – ‘u heeft dat allemaal op school geleerd’ waaruit de mens nog meer bestaat. Nou…en dat wist iedereen. Uit water. “Ik kan van u vijftig koppen thee zetten en u van mij vijftig koppen koffie.”  Dat je voor de overige grondstoffen die de mens tot een mens maken slechts  23,07 euro kwijt bent in de winkel was een weetje dat vrolijk ontvangen werd. “Daarom willen wij een standbeeld, want dat is gemaakt van steen en steen is miljarden jaren oud. Het zijn de grondstoffen en mineralen die daar voor zorgen. Wij mensen bezitten een heel klein beetje ijzer net genoeg voor één spijker. Wij zijn prutswerk!” Vervolgens toonde Dekkers met een wijdopen gesperde mond aan wat een raar rommeltje het daar achterin is. “De eetweg en luchtweg kruizen elkaar hier, daarom is de kans groot dat het eten verdwijnt in de luchtweg en lucht verdwijnt in de maag. Nou zie jij dat maar eens tijdens een deftig etentje fatsoenlijk op te lossen.”

De sportschool 

Ieder mens wil – in de ogen van Midas Dekkers – iemand anders worden. “Wij zijn niet tevreden met onszelf. Wij willen iemand anders zijn, dat moeten wij van de damesbladen – zij doen er nog een schepje bovenop om die ontevredenheid aan te wakkeren – en van de sportschool.” Wie in de toekomst de raad van de bioloog opvolgt loopt liever een straatje om dan daar ooit nog maar een stap binnen te zetten. “De enige school waar je niets kan leren, denk nu eens na… geen enkel orgaan wordt er beter van door het veel te gebruiken. Je begint als een sukkel die gaat trainen en je eindigt  als een getrainde sukkel.” Heerlijke kolder die velen stiekem zal aanspreken. Aan de hand van een foto waarop een verloofd paar wordt getoond, komt er vervolgens weer leuke zinnige onzin. “Die blik van verwachting, die hebben mensen van deze tijd niet meer. Nu kan alles, daarom zijn de mensen ook zo chagrijnig. En zie je toch een vage glimlach dan gaat het om iemand die een parkeerplaats heeft gevonden.”

Een beter mens

“Hoe wij een beter mens kunnen worden? Tja…Had geen veertig jaar gewacht om mij hier naar Aalsmeer te halen, mensen veranderen meer van een halve liter jenever dan van duizend jaar evolutie.”

Na de pauze was er tijd voor vragen. Dekkers had al eerder op de avond de eventuele vragenstellers gewaarschuwd door met voorbeelden te komen van eerdere bijeenkomsten in de provincie. Toch liet men zich niet onbetuigd, maar de antwoorden die zij kregen hoorden bij de one-manshow. Het werd de schrijver bioloog op geen enkele wijze kwalijk genomen. Zij kregen waarvoor zij waren gekomen. Heerlijke enigszins sarcastische vrolijkheid gelardeerd met een grote kern van waarheid. Ook werden er goede zaken gedaan, de boekenliefhebbers stonden in dikke rijen voor een handtekening van een favoriete schrijver. Altijd goed voor het nageslacht.

Janna van Zon