Column: ‘Donald denkt door’

De kerstvoorbereiding is een Olympische prestatie

Het is weer zover. De tijd van gedicteerde vrede, zogenaamde liefde en vooral van onvoorstelbare paniek. Want kerst draait allang niet meer om een vertederende kribbe en De Drie Wijzen, maar om een Excel-sheet vol cadeautjes en een kookboek, dat meer stress veroorzaakt dan een belastingaangifte.

Ook in Uithoorn en De Ronde Venen begint het al weken van tevoren. Eerst de cadeautjes. ‘We doen het dit jaar klein’, zegt iedereen. Dank je de koekoek. Klein, ja. Tot je in de file staat bij Winkelcentrum Zuiderwaard in Vinkeveen, Zijdelwaard in Uithoorn of richting de dorpskern in Mijdrecht, met een cadeaulijst die langer is dan de file op de N201 op vrijdagmiddag. Cadeautjes voor de (klein)kinderen, de schoonfamilie, de buurvrouw die altijd ‘iets kleins’ geeft (lees: een fles wijn voor een supermarktprijs), en natuurlijk de hond. Want die moet ook een kerststrik. Het is geven en nemen, vooral nemen… Van je banksaldo. Hoezo, we doen het klein.

Dan het kerstdiner. Gourmetten? Te simpel. Raclette? Te Frans. Nee, het moet iets bijzonders zijn. Een diep tot in zijn aars gevulde kalkoen die eigenlijk niet in de oven past, een dessert dat drie dagen voorbereiding vraagt en een wijn die ‘perfect’ combineert met de saus die je nog moet verzinnen. Ondertussen struikel je deze dagen over folders van supermarkten, die beloven dat alles ‘stressvrij’ kan. Natuurlijk, zolang je uiterlijk 23 december om 08.00 uur als eerste in de rij staat bij Jumbo. Of Dirk. Of…

En dan de kerstgedachte. Samen zijn. Gezelligheid. Tot je schoonmoeder zegt dat de jus ‘te dun’ is, je zwager vraagt of er ook Vega opties zijn en de kinderen die aan tafel ruzie maken over wie het laatste stukje stokbrood krijgt. Vrede op aarde? 

Het mooiste is: we doen al die kerstvoorbereidingen allemaal vrijwillig. Elk jaar opnieuw. We zuchten, we klagen, we beloven dat het volgend jaar rustiger wordt. Dat gebeurt nooit. Want kerst is geen feest meer, het is een Olympische voorbereiding, een KTO-training. En wij? Wij zijn de atleten. Eerst met een sportieve glimlach, maar na kerst teleurgesteld en chagrijnig vanwege een lege portemonnee. Tenzij je een werkgever hebt, die nog een kerstgratificatie uitdeelt.

Fijne kerstdagen.