Rood-wit-blauw en houden van Femke Bol
Door Donald Esser.
Wat een discussie. We zijn toch niet met z’n allen gek aan het worden? De Nederlandse vlag, ooit een lapje stof dat ons verbond en nog steeds verbindt bij internationale evenementen en wedstrijden, EK- en WK-finales en de onnavolgbare eindsprints van onze atletiektrots Femke Bol, is nu onderwerp van gemeentelijke stress.
Nederland pakte ruim een jaar geleden met een sensationele Bol goud op 4 x 400 meter gemengde estafette. En wat we toen zagen: ons trots rood-wit-blauw. Een jaar eerder, tijdens de WK Atletiek in Boedapest in 2023 won Femke Bol goud op de 4x 400 meter estafette voor vrouwen samen met Lieke Klaver, Eveline Saalberg en Cathelijn Peeters. Weet u nog, die fameuze eindsprint… De vlag in top voor rood-wit-blauw.
Maar even terug naar het recente verleden en het heden. In Uithoorn werden Nederlandse vlaggen verwijderd, omdat ze ‘mogelijk’ een extreemrechtse boodschap uitdroegen. Mogelijk. Want je weet het nooit met rood-wit-blauw. Voor je het weet sta je met een vlag in je hand en denkt iemand dat je heimelijk Mein Kampf citeert.
Wat is er toch gebeurd met onze driekleur? Die hangt gewoon aan de gevel op Koningsdag, wappert na de diploma-uitreiking en wordt door sporters omarmd alsof het een warme deken is na een koude race. Kijk naar Femke Bol en haar estafettevrienden en -vriendinnen: pure euforie, pure trots, pure rood-wit-blauw. Geen bijbedoeling, geen pamflet, geen partij-programma. Niets extreems. Gewoon onschuldig: “Kijk mam, ik heb goud!”
Maar tegenwoordig moet je eerst een moreel paspoort aanvragen voordat je een vlag uitrolt. Is het wel inclusief? Is het niet te nationalistisch? Is het rood niet te fel, het wit te wit, het blauw te blauw? En vooral: wie zou zich er mogelijk aan kunnen storen?
Misschien is het tijd om de vlag terug te claimen. Niet als symbool van Nederland voor Nederlanders, maar als een vrolijke herinnering aan wie we samen zijn als we juichen, vieren en rennen. De vlag is geen politiek statement, tenzij je er eentje van maakt. En zelfs dan is het meestal gewoon een lap stof in de wind.
Dus laten we het niet ingewikkeld maken. Hang ‘m uit als je trots bent. Laat ‘m wapperen bij sport, bij feest. En als iemand vraagt wat je ermee bedoelt, zeg dan gewoon: ‘Ik hou van Femke Bol.’
Op de foto: Femke Bol en haar team. Foto: NOS.
