Aalsmeer – Na het koude voorjaar is de zomer met een dikke tien begonnen. De natuur is geëxplodeerd. Het fris-lichtgroen overheerst de eilanden van de Poel. De gele lis en pinksterbloem lijken een inhaalslag gemaakt te hebben en bloeien overal in overvloed. Mijn lievelingsbloem, de gele dotter, siert menig rietland. Het riet op de akkers en suddes groeit met enkele centimeters per dag richting de wolkeloze lucht. Waterlelies laten hun nog rode blad boven het water uitkomen. Vlinders fladderen tussen al het moois.

Cd’tje

Het kroost van de watervogels racet over het water op zoek naar insecten en vliegjes. Op rustige ochtenden of avonden is het op de Poel een sprookjesconcert van zingende vogels. Helaas zal dit niet lang meer duren, want als de kleintjes zijn uitgevlogen zullen zij stoppen met hun prachtige uitvoeringen. We zullen moeten wachten tot het volgende jaar om hier weer van te genieten. Alhoewel… in mijn oude cd-collectie heb ik nog een cd’tje met louter fluitende vogeltjes. 

De geur van wiet

Mensen zijn vrolijk en uitgelaten op hun boten. De eerste zwemmers nemen een duik in het nog koude water. De heerlijke geur van wiet komt van een boot met wat jonge mannen. Zachte muziek, wijntje, biertje, iedereen blij, van overlast geen sprake. Ik denk dat het einde van de moeilijke covid-periode heeft doen beseffen dat we weer mogen en kunnen genieten. 

Eng zwembad

Het nieuwe strand bij de oevers van de watertoren is een enorme aanwinst voor het Westeinderplassen-gebied. Wat is het mooi en royaal geworden. De pier is een echte pier waar je heerlijk kunt wandelen en ik kijk uit naar de boulevard waar de Aalsmeerder ouderwets kan flaneren. De Poeloever bij de watertoren doet me denken aan meer dan vijftig jaar geleden. Net naast de watertoren was daar de VIBA, een openwaterzwembad, waar veel gebruik van gemaakt werd. VIBA was de afkorting van vereniging tot in standhouding van een badhuis te Aalsmeer. Als kind kwam ik er met mijn tante in de zomervakantie. Ik vond het een eng zwembad. Groot en heel hoge steigers waar ik bijna niet vanaf durfde te springen. Touwen en kurk-drijvers waren de afscheiding met het enge water van de Grote Poel. Ik was nog geen tien jaar oud, denk ik, en een klein mannetje. Misschien was het zwembad niet zo enorm groot en waren de steigers niet zo hoog….

Terwijl ik mijn column schrijf, denk ik aan de komende lange mooie blije zomer. In harmonie met de natuur en al het moois om ons heen. Zomerreacties? bob@bovenlanden.nl