Uithoorn – Steeds meer gescheiden ouders kiezen voor co-ouderschap. Op papier lijkt dat een moderne, gelijkwaardige oplossing. Maar in de praktijk blijkt het regelmatig een stille worsteling te zijn.

“Ouders lopen niet vast in ruzie, maar in vaagheid”, zegt communicatiebegeleider Elles Reis uit Uithoorn. Ze begeleidt moeders en vaders die hun kind samen willen opvoeden na een scheiding, maar merken dat de samenwerking moeizaam blijft verlopen. “Ze hebben geen strijd, maar ook geen rust. Er zijn afspraken, maar niemand weet precies waar hij of zij aan toe is.”

Gaandeweg uitgeput
In haar praktijk Voorinzicht Mediation ziet Elles dat vooral moeders de regie blijven dragen: het overzicht houden, communiceren, plannen en afstemmen, vaak ook emotioneel. “Zij willen het goed houden voor hun kind, maar raken gaandeweg uitgeput. Die belasting wordt zelden herkend, laat staan besproken.”

Volgens Elles is er te weinig aandacht voor dit grijze gebied in co-ouderschap: het contact is werkbaar, maar fragiel. “Omdat er geen conflict is, is er ook geen hulp. Terwijl dit precies het moment is waarop ouders wél openstaan voor verbetering.”

Elles roept op tot meer bewustwording rond deze stille vorm van overbelasting. Niet vanuit schuld, maar vanuit erkenning. “Want als ouders beter met elkaar leren communiceren, plukken kinderen daar direct de vruchten van.”

Meer informatie: www.voorinzichtmediation.nl

“Ouders lopen niet vast in ruzie, maar in vaagheid”, zegt communicatiebegeleider Elles Reis. Foto: aangeleverd.