Bob in de Bovenlanden: ‘Hartverscheurend’

Aalsmeer – Een maand geleden schreef ik over ‘Die Lustige Witwe’. Nadat een bloeddorstige kat het nest leegroofde met daarna de onfortuinlijke dood van vader waterkip. Het verhaal gaat verder….

Ma waterkip en haar nieuwe partner maakten, na het drama van de vorige dagen, er direct werk van om een nieuw nest te bouwen, aan de andere kant van de ark onder het rooster van onze voordeur. Na verloop van tijd konden de eieren niet meer onder de wijd uitgespreide vleugels van de waterkip. Het was een nest met inmiddels twaalf eieren geworden.

Gewoonlijk legt een waterkip vijf tot acht eieren, wat mij ook normaal lijkt omdat alle eitjes dan keurig onder moeders vleugels zijn verborgen. De nieuwe vader zag ik af en toe langskomen in de  broedtijd van drie weken, maar hij had al snel in de gaten dat zijn werk er grotendeels op zat.

Rood met geel snaveltje

Het grote moment was daar! Op een zonnige morgen zagen twee piepkleine pluizige bolletjes, met een mooi blauw kopje en rood met geel snaveltje, het levenslicht. ( Erg mooi om te zien is dat als het kuikentje uit het ei is, het eivlies en eierschaal gelijk door moeder worden opgegeten.) Wat onwennig schoof moeder heen en weer over de rest van de eieren terwijl ze weinig aandacht had voor haar pasgeborenen die stuntelig op het harde rooster naast het nest balanceerden. Terwijl ik het tafereel aanschouwde tikte nummer drie zich uit het ei. Ma kreeg het er benauwd van en liet haar kroost even alleen om haar lover te zoeken.

Na een kwartier kwam ze terug met hem en hij nam de eerste twee kleintjes met zich mee. De mini-waterkipjes moesten al ploeterend over de veel te grote gaten van het rooster naar de andere kant lopen. Het ging ze als kleine acrobaatjes aardig af, maar wel met halsbrekende toeren. Eenmaal in het water zwom vader met ze de fortgracht af. ‘s Avonds kwam hij terug maar de kuikentjes konden onmogelijk in het nest komen. Het rooster ligt ongeveer vijfendertig centimeter boven water. 

Heel slim nam papa gebruik van een oud eendennest dat op twee meter afstand ligt van het nest waar de kleintjes geboren zijn. De volgende morgen was hij al verdwenen met de twee toen ik polshoogte kwam nemen en daarna heb ik deze pluizenbolletjes niet meer gezien. Hoogstwaarschijnlijk zijn ze door een roofvogel of een snoek als ontbijtje genuttigd.

Zeven, acht en negen

Nog tweemaal haalde pa twee kuikens op, het verliep hetzelfde als de eerste keer. Ook deze vier nakomelingen verdwenen spoorloos. Nummer zeven, acht en negen zijn achtergelaten door de ontaarde moeder. Ik heb de kleintjes horen piepen, maar zij sloeg er geen acht meer op. De volgende morgen lagen er nog drie eitjes die opengepikt waren. Drie minikadavertjes lagen opgerold in de restanten van hun halve eierschaal.

Hartverscheurend!

Reageren? bob@bovenlanden.nl