Uithoorn – Wat ooit werd gepresenteerd als moderne en veelbelovende woonwijken in de jaren zestig, lijkt vandaag de dag langzaam te transformeren tot een gettoachtige omgeving. Inwoners van Uithoorn maken zich ernstige zorgen over de verloedering van hun buurt en spreken zich uit over de zichtbare achteruitgang van hun leefomgeving.
In Uithoorn begon de jaren zestig met de uitbreiding van de Thamer Binnenpolder, gevolgd door de bouw van wijken zoals Zijdelwaard I tot en met IV en De Legmeer. Deze wijken zijn typische voorbeelden van de jaren zestig woonuitbreiding: functioneel, ruim en gericht op gezinsleven. De jaren zestig brachten een golf van nieuwbouw met zich mee: ruime portiekflats, groene pleinen en een infrastructuur die paste bij de idealen van de verzorgingsstaat.
Maar decennia later zijn het juist deze wijken die kampen met sociale en fysieke achteruitgang. “Van een mooie en veelbelovende wijk is het nu helaas het getto van Uithoorn geworden”, aldus een betrokken bewoner.
Afvalproblematiek
Een recent ingevoerd pasjessysteem voor afvalinzameling lijkt de situatie te hebben verergerd. Waar het systeem bedoeld was om afvalscheiding te verbeteren en illegale stort tegen te gaan, blijkt het in de praktijk averechts te werken. “Hele vuilniszakken worden vanaf balkons naar beneden gegooid,” meldt een groep vrijwilligers die maandelijks zwerfafval opruimt. “We treffen volle zakken met vieze luiers, peuken, en ander huisvuil aan op straat.”
De overvolle blauwe bakken van de gemeente worden door vogels opengetrokken, wat leidt tot nog meer verspreide rommel. Het straatbeeld is er zichtbaar op achteruit gegaan, en bewoners voelen zich machteloos.
Oproep
De vrijwilligersgroep, die zich met hart en ziel inzet voor een schonere wijk, roept de gemeente op tot actie. “Gemeente Uithoorn, wat gaan jullie hieraan doen?” klinkt het in hun oproep. De bewoners willen in gesprek, niet alleen om hun zorgen te uiten, maar vooral om samen te zoeken naar oplossingen. “Een aanpassing is zeker nodig”, stellen ze.
De situatie in Uithoorn staat niet op zichzelf. In heel Nederland worstelen gemeenten met de toekomst van naoorlogse wijken. Vergrijzing, migratie, economische achterstand en gebrekkig onderhoud zorgen voor spanningen. De afvalproblematiek is slechts één uiting van een bredere sociale dynamiek waarin bewoners zich steeds minder gehoord voelen.
Wat deze bewonersgroep laat zien, is dat betrokkenheid nog steeds leeft. Hun maandelijkse opruimacties zijn een teken van hoop, een bewijs dat gemeenschapszin niet verdwenen is. Maar zonder steun van de gemeente en structurele maatregelen dreigt die hoop te vervagen.
Inwoners van Uithoorn maken zich ernstige zorgen over de verloedering van hun buurt. Foto: Jan Uithol.