Column Miranda: Kattenkwaad

Aalsmeer – Vorige week kwam ik tot de ontdekking dat ik al onze sterke drankflessen miste in onze schuilhut. We hebben zo’n gezellig hutje in de tuin, inclusief bar, biertap en gevulde koelkast en op de toog staat, nou ja stonden, vodka, Bacardi en Metaxa (een Mexicaans goedje voor de diehards onder de amateur-alcoholisten). Die laatste fles stond er overigens al wat langer, want ik moet eerlijkheidshalve bekennen dat dat spul gewoon niet te zuipen was. Anyway, die flessen waren weg. Foetsie verdwenen. Ik heb nog gezocht of we ze misschien naar de schuur hadden verplaatst in een vlaag van opruimwoede, maar nee, ze waren gewoonweg gejat. Ik kon geen andere conclusie trekken. Het zielige flesje Couberg bessenjenever staat er alleen nog wel, dus ik vermoed dat het ‘stoere’ jongens zijn geweest, die dat spul maar een wijvendrankje vinden. Op mijn Facebookpagina heb ik de bewuste dieven aangesproken op hun jatgedrag en gewenst dat ze er goed dronken van geworden zijn, er een lekker feestje van hebben gebouwd en dat ze me in het vervolg beter uitnodigen, want blijf verdorie met je poten van andermans spullen af! De reacties op deze post waren legio, maar de belangrijkste (en meest confronterende) was toch wel van een dierbaar vriendinnetje waar ik vroeger zeer regelmatig kattenkwaad mee uithaalde en die luidde: ‘Gelukkig deden we zelf dit soort dingen vroeger nooit…….proost!’ Mijn gedachten dwaalden af naar dat ‘vroeger’ en tja, nu moet ik dus met de billen bloot. Ik ben geboren in Aalsmeer Oost en toen ik verhuisde naar de Hornmeer lagen mijn roots toch nog steeds in Plan Blom. Daar ging ik dan ook geregeld terug om wat te hangen en stoer te doen. Nou ja stoer.. dat vonden wij tieners natuurlijk hè. Volwassenen zullen gedacht hebben: wat moet dat tuig toch op dat schoolplein.. Mijn zoon is inmiddels veertien jaar oud en gaat regelmatig chillen met matties. Ik vermoed dat dat hetzelfde is als wat wij vroeger deden en houd mijn hart dus vast. ‘Veel plezier!’ roep ik dagelijks tegen hem, nu zijn laatste schooldagen zijn ingegaan en hij dus geen normale lessen meer heeft, maar als ik dat roep, dénk ik heel wat anders; ‘gedraag je’ of ‘doe geen dingen die ik ook niet zou doen.’ Oh oh, want wat wáren we stout. Ik doe geen bekentenissen, want dat is allang verjaard, maar er is op onverklaarbare wijze, maar mét mijn medeweten, toch ooit een kratje bier verdonkeremaand uit een afgesloten tuin, op een zwoele zomeravond. Terwijl ik niet eens bier lustte.. Nog steeds niet trouwens. Met het pikken van de flessen drank uit mijn achtertuin staat dat dan ook quitte, vind ik. Dat ruim tien jaar geleden mijn fiets mét kinderzitje(!) uit dezelfde tuin is gestolen, daar was ik namelijk veel kwader om. Ook de mountainbike van hubbie was ontvreemd en er is wel eens een ladder van zijn bedrijfsbus ‘geleend’ en nooit meer teruggebracht. Ook in Rijsenhout is het momenteel bal; Een tas van een vriendin, met portemonnee, is van de bijrijdersstoel van haar auto weggegrist en om de haverklap verdwijnen kratten bier uit de tuin van mijn achterneef. Maar de brandstichting en vernieling op (alweer) een eiland op de Poel spande afgelopen week toch wel de kroon. Om van de gewapende overval in Kudelstaart nog maar te zwijgen.. Walgelijk! Blijf gewoon van de spullen van een ander af! Dit is geen kattenkwaad meer, maar vandalisme en crimineel gedrag! ‘Dag mam!’ hoor ik mijn puber roepen terwijl hij zijn fiets pakt en naar Hoofddorp vertrekt. ‘Veel plezier!’ hoor ik mezelf weer roepen en erachteraan ‘Doe je voorzichtig?’ ‘Ja joh, we gaan alleen maar naar de film en chillen. Komt goed.’ Pffff loslaten.. Please, als hij maar niet (zelfs geen beetje) het asociale gedrag gaat vertonen als dat stelletje onverlaten die écht veel te ver zijn gegaan.
P.S. Mocht er iemand zijn die zich herkent in het verhaal van meer dan dertig jaar geleden over ‘het gestolen kratje bier’, dan ben ik bereid die terug betalen. En voor de sterke drankpikkers: Ik hoop dat jullie een flinke kater hebben overgehouden aan jullie avontuur!
Door Miranda Gommans