Roerloos stil
Aalsmeer – Een confettiregen van okergeel blad dwarrelt gestaag uit de oude populier op een strekdam vlakbij het watersporteiland. Bijna roerloos stil glijdt de boot dwars door een drijvend, okergeel tapijt dat ontstaan is op het bijna gladde water van de Grote Poel vlakbij de boom.Het tapijt vervormt door mijn ‘barbaarse’ actie. Mooi om te zien hoe het bladerkleed zich rustig herstelt doordat de grote ontstane vlakken glinsterend water zich weer vullen met meer dwarrelend populierenblad. Een wazig, waterig zonnetje licht het betoverende tapijt-tafereel subtiel op.Genietend van deze bijna windstille zondag-herfstmiddag met wat vissers, een enkele sloep, een zwanenfamilie en dit warme herfsttapijt, tuf ik langzaam over de enorme, grote, spiegelende Poel richting Vrouwentroost.
Zuidwester op dinsdag
Woeste golven met schuimkoppen maken het eigenlijk niet verantwoord om deze dinsdagmiddag, in mijn kleine boot, de Grote Poel over te steken. Brekende golven slaan over de boeg en gooien emmers water over mij heen. Bij windkracht vier tot vijf, uit het zuidwesten, zijn de golven van de Westeinder hier al opgestuwd tot een meter of meer. Surfers scheren links en rechts om mij heen. De woeste golven spelen met de boot tot de strekdam van de schuilhaven, waar een stormende populieren-confettiregen, van de inmiddels bijna kale boom, de bodem van de boot verandert in een dik bladertapijt. Ik vaar via de schuilhaven het gebied in.
Beschermende herfstbomen
Eilanden, vol met herfstkleurende bomen, halen de storm uit de wind; het woeste water is veranderd tot kabbelende golfjes. De slootjes en meertjes aan weerszijde van de Westeinderdijksloot staan vol met herfstkleurende bomen en struiken die nog onaangetast zijn door de wind. Een hoog fluitend geluid overstemt het zachte gepruttel van het motortje van de boot; een ijsvogeltje flitst laag voorbij. De zwanenfamilie heeft vandaag een binnenmeertje om te verpozen gekozen. Ik moet goed kijken wie de vader en moeder zijn; de ‘kleintjes’ zijn inmiddels even groot als hun ouders maar zullen tot de lente bij elkaar blijven om dan pas hun vleugels naar de wijde wereld uit te slaan. Seringenkwekers sjouwen zware struiken van het land op een vlet om in warme kassen tot bloei te komen. Ilexkwekers zijn druk bezig om de rode bessentakken te oogsten; de struiken van de ilex blijven op de eilanden staan. Het is een indrukwekkend gezicht om de boten, met honderden, hoog opgestapelde, volle takken met dieprode bessen, te zien liggen. De meeste recreatie-eilanden liggen er al ‘winterklaar’ bij. De eigenaren hebben gesnoeid, de kussens en parasols opgeslagen en hier en daar ruik ik de geur van het brandende, gesnoeide hout.
Schuimkoppen
Het begint te schemeren. Ik vaar naar de schuilhaven waar de gouden oker-blader-regen mij zondag zo blij maakte, is nu een sompig kledderkleed geworden.Vlak voordat ik de schuilhaven uitvaar lijken de golven op de Westeinder wat vriendelijker voor mij te zijn; schuimkoppen zie ik niet meer…. Ik geef gas richting Fort Kudelstaart. Lachende, spetterende, sneeuwwitte najaars-schuimkoppen gebruiken de boot als speelbal en mij geven ze douche na douche. Onvoorspelbare najaarsdagen hebben mij te pakken en zorgen ervoor dat ik, door en door nat, de veilige haven binnenvaar….
Bob