Door Joke van der Zee
Aalsmeer – Een café met zicht op de sportvelden: zo vreemd is de naam niet gevonden, ruim 90 jaar geleden door oprichter Niek Zekveld. Destijds waren de velden van FC Aalsmeer gelegen tegenover café Sportzicht. Hoewel er nog altijd sport wordt beoefend op de genoemde locatie – maar dan tennis en atletiek – is er in het gezellige café aan de Sportlaan nauwelijks iets veranderd in al die jaren. Toen de huidige eigenaren Ben en Tineke de Koff het 25 jaar geleden overnamen is er hier en daar iets opgeknapt of gemoderniseerd, maar aan de sfeer en de betekenis van het café wilden beiden niet tornen. Het was en is altijd een bruin café gebleven waarin gezelligheid met elkaar en met een drankje vooropstaat. Het is de saamhorigheid en het omzien naar elkaar die hier tekenend zijn. Sportzicht heeft het altijd al in zich gehad: een plek waar iedereen zich thuis mag voelen, kwijt mag wat hem of haar op het hart ligt en gewoon een luisterend oor wil na een lange dag. Niet voor niets omschrijven Ben en Tineke hun zaak als ‘de woonkamer van Aalsmeer’.
Vaste gasten en zakenmensen
25 jaar eigenaarschap én ondernemerschap, want een eigen zaak draaiende houden is geen sinecure. Hoe begon ‘het avontuur’? “Wij leerden elkaar kennen in Albert Heijn aan het Driekolommenplein (nu Action) waar we beiden werkten. We gingen graag een drankje doen bij Sportzicht, het café van Jan Zekveld. Overigens kwam Tineke hier altijd al graag tijdens spelletjesavonden. Wij hadden de papieren voor de horeca al in ons bezit en lieten Jan weten: mocht je er ooit mee willen stoppen, dan hebben wij misschien wel interesse om het over te nemen. Dat geschiedde. Uiteindelijk namen wij op 1 januari 1999 het roer over”, vertelt Ben. In die kwart eeuw dat Ben en Tineke het café bestieren is er veel gebeurd. Sowieso ademt het pand historie. Hoewel de middenstand in de Sportlaan nooit helemaal tot wasdom is gekomen, waren er in die eerste jaren echt wel winkels: een slager, postkantoor, viszaak en een melkwinkel: die bevond zich pal naast Sportzicht en is in later jaren bij het café getrokken. Vroeger speelde het café een andere rol in de samenleving dan nu. Tineke: “Hier kwamen veel vaste gasten, mannen die na een lange werkdag iets wilden drinken en een praatje wilden doen. Er waren ook uitjes met toeristen die bijvoorbeeld naar de bollenvelden gingen, en die hier dan kwamen lunchen. Naast stamgasten kwamen er ook zakenmensen naar het café. Wat altijd is gebleven is dat het onder jongeren nooit zo’n aantrekkingskracht had. Tegenwoordig wel met bijvoorbeeld festiviteiten als de wedstrijden van Oranje, dan zit het café echt vol. Trouwens met jong én oud.”
Eén grote familie
Echte tegenvallers in de afgelopen jaren waren er wel maar daar hadden Ben en Tineke geen vat op. Het overlijden van hun dierbare – jonge – neef Bart bijvoorbeeld. “Dan zie je wel wat het betekent om zoveel gasten in je café te hebben die met je meeleven, ongekend. Ik vind toch al dat we ‘één grote familie zijn’. Ook met elkaar, mensen die hier vaak komen kennen elkaar en elkaars situatie. Wat dat betreft gaat het spreekwoord ‘je kunt er een boek over schrijven’ zeker op”, lacht Ben. “Zie je die ronde tafel?” Ben wijst naar een minstens 90-jarige stevige houten tafel. “Als die kon práten…!” Eén anekdote dan: “Het kwam eens voor dat een man aan die tafel zat wiens vrouw het eten al lang klaar had maar ja, hij zat nog ‘even’ in het café. De deur zwaait open, daar staat zijn vrouw met een grote pan die ze keihard op tafel zet met de woorden: dan vreet je hier óók maar!”
Liefde voor het vak
Dat zijn echter verhalen die tot het verleden behoren. Ook het café gaat met zijn tijd mee. Letterlijk want tijdens coronatijd hebben Ben en Tineke het interieur onder handen genomen. “De hele prijzenwand (bekers en bokalen voor sportprestaties) is weg en anders ingericht”, aldus Tineke die bijval krijgt van haar man: “Tineke is creatief en bedenkt, ik mag het uitvoeren…” Het is die sfeer van harmonie en ja, eigenlijk wel liefde voor het vak, die hier voelbaar is. Hartverwarmend was in de coronaperiode de steun van Mike Multi, willen beiden nog graag onder de aandacht brengen. “Mede door zijn acties en aandacht heeft veel horeca in Aalsmeer deze tijd door kunnen komen.” Schermutselingen zijn er nooit geweest. Wel hebben ze de laatste jaren last van concurrentie: de telefoon. “Even een praatje van ‘hoe was je dag’ kun je tegenwoordig allemaal via WhatsApp of sociale media doen. Maar live elkaar zien, een drankje erbij, een spelletje doen of biljartje leggen, dat is toch véél socialer”, aldus Ben. Toch klagen ze niet en het voelt nog altijd goed: het levenswerk van de familie Zekveld voort te zetten.
Café Sportzicht, Sportlaan 44.