Door Janna van Zon

Aalsmeer – Drie weken en één dag was er voor de wielerliefhebbers prachtige sport te zien: De Tour de France. Alle 21 etappes waren verrassend en spannend. Ontwerper Thierry Gouvenous had voor de renners een uitdagend parcours gemaakt. Dit jaar niet één ‘wandeletappe’.  Vanaf de start werd er alle dagen snoeihard gereden. De Tour 2025 gaat de boeken in als de snelst gereden. De gedoodverfde favoriet de Sloveen Tadej Pogacar (UAE) maakte het waar om de Tour te winnen met een voorsprong van ruim vier minuten. Ondanks het verlies van zijn meesterknecht de Portugees Joao Almeida die door een klapband een enorme val maakte, hij werd afgevoerd op een brancard en moest de Tour verder achter de buis thuis volgen. Zijn grootste uitdager de Deen Jonas Vingegaard (Team Visma Lease-a-Bike) was evenzo gebrand om de Tour op zijn naam te schrijven. Al twee keer eerder wist hij Pogacar te overtroeven maar Pogacar is niet meer de renner van drie jaar geleden. De nu al levende legende is nog veel beter en sterker geworden. Eigenlijk is de strijd tussen nummer 1 en 2 niet heel spannend geweest, maar wel  mooi om te zien. Zijn team (TVL) heeft absoluut met alle aanvallen de Tour gekleurd alleen was er één renner gewoon de beste. Na de negentiende etappe was het voor de Deen duidelijk De Sloveen was de sterkste van hun beiden.

Etappe zestien 

Met de Mont Ventoux hebben de meeste renners een haat liefde verhouding. De reus van de Provence begint met een lange vlakke aanloop,voor veel renners na de rustdag zeer welkom. Niet iedere renner verteert een rustdag goed. Het gaat vandaag om de laatste 15.7 kilometer op weg naar het observatrorium. De stijging is niet de grootste uitdager maar de wind! Het maanlandschap toont een sinister beeld met de renners die zich als vlooien omhoog vastbijten in de weg. De lichtgewichten ‘springen’ over elkaar heen. Kilometers achter de koplopers zijn de nummers 1 en 2 van het klassement in zwaar gevecht. Er wordt zo hard gereden dat zij de koplopers op 400 meter benaderen. Maar de Fransman, de 52 kilo wegende Valentin Paret Peintre, weet de laatste bocht perfect te nemen,  hij krijgt een kleine voorsprong en komt juichend over de streep. Hij redt de eer van Frankrijk. 

Etappe zeventien 

Jonathan Milan is in de ban van het groen. Na het uitvallen van Jasper Philipsen kijkt iedereen naar de Italiaan. De weersomstandigheden zijn slecht, maar het tempo is weer waanzinnig. Onder de rode vod van de laatste kilometer wordt er gevallen en de meeste sprinters dweilen over de grond. Milan boft,  dat telt niet voor zijn grootste belager de Belg Tim Merlier. Met een uitbundige vreugdekreet weet Milan zijn groene trui meer veilig te stellen.

Etappe achttien 

De Koninginnerit is monsterlijk! Er moeten maar liefst 5450 hoogtemeters overwonnen worden. De grote temperatuursverschillen en de ijle lucht op het eind maken het voor de renners extra zwaar. Geen etappe voor de sprinters en zij verdwijnen in de achtergrond. Voor hen is het belangrijk om op tijd binnen te zijn.  Gestart wordt er bij 35 graden. Ook bij deze etappe zit je als kijker op het puntje van je stoel. Het is de Australiër Ben O’Conner die de juiste benen heeft en met een grote voorsprong de etappe wint. Met deze prestatie weet hij de top tien van het klassement binnen te komen.

Etappe negentien

Het is de derde zware bergetappe. Het weer is totaal omgeslagen, het is koud en het regent. Het is een etappe die zowel Pogacar – inmiddels vier gele truien veroverd – en Vingegaard graag willen winnen. Maar beiden hebben het te druk met elkaar en het is de Nederlander Thymen Arensman die na de vierde poging weet te ontsnappen waardoor de kemphanen het nakijken hebben. Arensman leverde een titanen strijd en weet geschiedenis te maken. Hij is de eerste Nederlander die in één Tour zowel een bergetappe weet te winnen in de Pyreneeën en in de Alpen. Wat een prestatie, de  wijze waarop hij weet te winnen zal voor altijd in de boeken komen te staan.

Etappe twintig

Opnieuw weet een renner iedereen te verrassen met zijn etappe overwinning. De Australiër Kaden Groves was mee naar de Tour gekomen om zijn twee kopmannen Philips en Van der Poel te ondersteunen. Hij wordt gezien als een echte sprinter die ook wel een heuvel over kan. Maar beide kopmannen zitten thuis en nu is het aan hem. Die vrije rol vindt hij niet eenvoudig, levert hem stress op, maar daar is weinig van te merken op de voorlaatste etappe. Met 54 seconden voorsprong weet hij alle belagers achter zich te laten. Als tweede en derde komen Frank van den Broek en Pascal Eenkhoorn over de streep, zo wordt het toch ook een beetje een Nederlands feestje.

Laatste etappe

Voor iedere renner is het bereiken van de Champs Èlysees een kippenvel moment. De tienduizenden mensen die je toejuichen en het besef dat er nog maar zo’n vijftig kilometers moet worden afgelegd en dat de Tour dan echt voorbij is. De familie op je wacht en het feesten kan beginnen. Na drie weken van alles geven, desnoods boven je limiet gaan, maar nooit aan opgeven denken, want dit is de Tour! 

De winnaars zijn bekend, er wacht nog één rit en dat is winnen in Parijs. Het was de Belg Wout van Aert die op spectaculaire wijze deze rit won. Het werd zijn tiende overwinning in de Tour. Over de spekgladde keitjes witst hij wat niemand gedurende de hele Tour gelukt was de gele trui drager te overtroeven. Deze kon de getergde Van Aert niet volgen. Wat een prachtige afsluiting van de Tour de France 2025.