De Kwakel – Wie hardlopen eentonig vindt, kan ook eens denken aan survivalrunning. Erwin Koopstra (36) uit De Kwakel was ooit een fanatieke hardloper, tot hij zijn hart verloor aan de sport met de hindernissen. Dat is allemaal begonnen toen hij in 2008 ging werken in het betonvloerenbedrijf van Erik van Ee uit de Kwakel.

“In de tuin achter zijn boerderij had Erik een hindernisbaan voor survivalrunning aangelegd”, vertelt Koopstra. “We raakten aan de praat, ik mocht zijn toestellen uitproberen en de rest is geschiedenis. Ik was op slag verliefd op de combinatie van slingeren, klauteren, kruipen en hardlopen.

Overstap naar KDO
Op een gegeven moment telde de survivalrunning-club van Erik van Ee meer dan twintig leden. Omdat hij veel tijd kwijt was aan administratie en het organiseren van evenementen besloot hij aan KDO te vragen of zijn club mocht integreren in de sportvereniging. “We kregen een positieve reactie”, zegt Koopstra. ‘Op het sportcomplex van KDO kregen we een eigen terrein toegewezen waar we onze klimrekken, touwen, autobanden, netten en balken mochten installeren. Sinds we bij KDO zitten, is ons ledental verdubbeld. Daar zijn we natuurlijk heel blij mee.”

Het is de kunst om een hindernis zo snel mogelijk te overwinnen, om daarna meteen door te rennen naar de volgende. Koopstra: “Survivalrunning is nog een soort van denksport ook. Bij wedstrijden is het niet toegestaan om vooraf het parcours te verkennen. Dat betekent dat je ter plekke moet bedenken hoe je een ingewikkelde hindernis moet overwinnen. Dit terwijl je naar adem hapt en je spieren verzuren. In het dagelijks leven heb ik een kantoorbaan, daar moet wat spannends tegenover staan. Die afwisseling heb ik gevonden in survivalrunning.”

Leermomentje
Dat er bij survivalrunning echt wel wat komt kijken, blijkt uit de volgende anekdote. “Bij wedstrijden kun je een bandje verdienen, dat je bij de start om je pols mag doen. Tijdens mijn eerste wedstrijd was ik lekker bezig. Ik had alle hindernissen vlekkeloos overwonnen, maar bij de laatste ging het mis. Ik moest onder een camouflagenet door, bleef haken en kwam ondersteboven te hangen. Na vier uur lopen was ik de uitputting nabij, de vrijwillige brandweer heeft me moeten bevrijden. Het gevolg was dat ik het felbegeerde bandje aan de finish weer moest inleveren.”

Koopstra is van zichzelf behoorlijk sterk en gelukkig is hij niet vaak geblesseerd. “Sporten in de buitenlucht helpt ook om mijn weerstand op peil te houden. Survivalrunning biedt de perfecte combinatie van kracht en uithoudingsvermogen. Dat houdt me gezond, zowel fysiek als mentaal.”

Voor meer informatie over trainingstijden, een proeftraining, contact of aanmelding: kdo.nl/survivalrun/algemeen.

Erwin Koopstra: ‘Ik was op slag verliefd op de combinatie van slingeren, klauteren, kruipen en hardlopen.’ Foto: aangeleverd.