Wilnis – Geluk was een factor binnen het voetbal. En dat was precies wat CSW in het duel tegen VSV ontbeerde. In een wedstrijd die qua amusementswaarde een dikke tien scoorde, kwam men snel op voorsprong, belandde vervolgens twee keer op achterstand, maar werd door een goal diep in de blessuretijd alsnog de morele winnaar. Hoewel dat, gezien het laatste half uur, niet zo voelde.
Kansloos
Al in de vierde minuut werd de score geopend. Na een aanval over rechts zag Teun Gieling zijn schot van richting veranderen, waardoor de doelman van VSV kansloos was en de 1-0 op het scorebord verscheen. Na die snelle goal was CSW de betere ploeg, maar tot een tweede treffer leidde het niet. In de twintigste minuut was Gieling er dichtbij. Alleen oog in oog met de doelman koos hij echter de verkeerde hoek. Na deze grote kans ontstond een spelbeeld dat we al eerder hadden gezien: het spel van CSW werd slordig. VSV speelde met veel power en het was wachten op de gelijkmaker. Die viel in de dertigste minuut. Een bal die terugkwam van de paal werd door Jorian Faassen beheerst binnengeschoten. Omdat CSW vervolgens te weinig tweede ballen won, werd het zelfs nog erger. De 1-2 was een prooi voor Justin Kunst, die volledig vrijstaand van twee meter de bal binnentikte. Gelukkig werd het nog 2-2 voor rust. Na een gemene tackle op de jonge Wille volgde een terechte strafschop, die door Max Oliemans feilloos werd benut.
Illustratief
Voor de verslaggeving van de tweede helft kon men het beste verwijzen naar de aangeleverde foto. Dat beeld was namelijk illustratief voor het spel na rust. CSW liep door een moment van onoplettendheid eerst nog nieuwe averij op: de 2-3 van opnieuw Jorian Faassen had voorkomen kunnen worden. Maar in de resterende 35 minuten van de wedstrijd werd VSV volledig vastgezet in de eigen zestien meter. Dat moest ook – adel verplicht – maar dat het lukte, was een prettige bijkomstigheid.
Wat echter niet lukte, was het maken van de broodnodige goal. Wanneer alle kansen uit mijn notitieboek hier beschreven zouden worden, werd het een omnibus en dat was niet de bedoeling. Held van het verhaal was de ingevallen doelman, die met enkele geweldige reddingen een doelpunt voorkwam. Ook paal en lat stonden verder succes voor CSW in de weg.
Het duel werd steeds grimmiger: via CSW’ers omdat zij kostbare tijd zagen wegtikken, via VSV omdat zij alle middelen aangrepen om de gelijkmaker te voorkomen. Dat lukte overigens niet, want net toen de supporters zich stiekem al hadden neergelegd bij een nieuwe nederlaag, schoot Oliemans op aangeven van Wille in de 95e minuut alsnog de gelijkmaker binnen. Het was verdiend, maar voor de stand op de ranglijst te weinig. Met uitzondering van een deel van de eerste helft kon trainer Vlug zijn mannen echter weinig verwijten. Men probeerde van alles, maar het geluk ontbrak – en dat kon gebeuren. Zaterdag volgde het laatste competitieduel voor de winterstop: UVS in Leiden was de tegenstander.
Een beeld dat illustratief was voor het spel na rust. Foto: aangeleverd.