Mevrouw Joore-Dekker 101 jaar

Aalsmeer – Gekleurde ballonnen voor het raam, slingers om de voordeur. Het kon niet missen. Het was feest in kamer 32 van Zorgcentrum Aelsmeer. Mevrouw Joore-Dekker werd afgelopen zondag maar liefst 101 jaar! Vanwege dit heugelijke feit bracht burgemeester Jeroen Nobel haar een bezoekje. “Ik moest het eerst nog zien.” Zegt Anna Joore. “Het is tenslotte 1 april!” Het boeket bloemen namens de gemeente wordt overhandigd en door een van de schoondochters in een vaas gezet.

Het feest is op de verjaardag zelf gevierd. Zondag 31 maart was het druk in de Beach. “En dat ging fantastisch. Iedereen kon alle kanten uit. Zelfs bezoekers in rolstoelen. Het was echt gezellig. Ik kan niet anders zeggen. Ik heb met iedereen kunnen praten. ’s Morgens dronken we eerst hier koffie, toen van drie tot vijf uur met een uitloop naar half zes feest en daarna nog heerlijk gechineesd met het gezin. En ik ben nog niet uitgefeest. Vanmorgen op soesjes getrakteerd in het huis en nu nog bezoek van de burgemeester!”

De foto die op haar honderdste verjaardag met de burgemeester is gemaakt wordt getoond. “Komen jullie ieder jaar na je honderdste?” “Ja, als mensen dat willen, dan komen wij hoor”, aldus Nobel, die zijn ambtsketen in de doos laat en ongedwongen een gesprek aangaat. Mevrouw is nog goed bij de tijd. Ze hoort niet zo goed meer (“zonder mijn gehoorapparaat hoor ik niks”) en loopt met een rollator, maar verder gaat het prima. “Ik heb niks te klagen.” Er kwamen vier kinderen (twee jongens, de oudste is bijna achtenzeventig, de jongste elf jaar jonger) en twee meiden, waarvan er inmiddels één is overleden. Vervolgens kwamen er zes kleinkinderen, veertien achterkleinkinderen en haar achter-achterkleindochter is inmiddels 1 jaar oud.

Dankbaar

Iedere dag drinkt mevrouw koffie in de grote zaal en ook de lunch wordt er genuttigd. Ze heeft jarenlang in de cliëntenraad gezeten van het zorgcentrum en zit momenteel in de menu-raad. “Ik vind het fijn om af en toe nog wat inbreng te hebben, want er zijn best wel dingen die ik anders zou willen.” Verder is Anna Joore gek op spelletjes. Vroeger veel gebridged en nu doet ze mee met bingo, geheugentraining en sjoelen. “Als er een koor is of iets anders op zanggebied ga ik daar ook graag naar luisteren.” Gelukkig heeft ze genoeg aanloop van buitenaf. Ze verveelt zich dan ook geen moment en heeft het zichtbaar naar haar zin.

Nadat haar man overleed (hij werd slechts zesenzestig jaar) kreeg mevrouw een vriend. Met Piet ‘Hartenlust’ Eveleens bleef ze tot zijn dood samen. “Ja, wij hokten. En dat was echt niet zo gebruikelijk hoor. We waren bijna tweeëntwintig jaar samen.” De vraag of iemand nog een soesje wil is een aantal malen gesteld. “We hebben er denk te veel gekocht. Maar ja, beter te veel dan net iets te weinig.” Aldus een van de aanwezige familieleden. Er wordt nog even over een weer gekletst en gelachen en dan is het voor de burgemeester weer tijd om op te stappen. Het was gezellig bij de honderdeenjarige dame die besluit: “Bedankt voor het bezoek. Ik ben ook zo dankbaar dat ik nog zo goed ben.” En dat beamen alle aanwezigen.

Door Miranda Gommans