Aalsmeer – Het is 1 november 1985 als de nog jonge Jacqueline Kristelijn haar eerste stappen op de redactie van de Nieuwe Meerbode Aalsmeer, toentertijd gevestigd in de Kanaalstraat, zet. Na gewerkt te hebben in de pr voor de Vaktentoonstelling, het Bloemencorso en de viering van 850 Aalsmeer wacht een nieuwe uitdaging. “Ja, ik was zenuwachtig, maar het voelde goed. De sfeer was gemoedelijk, de medewerkers vriendelijk, de directie echter kritisch: Eerst zien. En dat heb ik gedaan!” Wat begon als een avontuur, groeide uit tot een levenswerk. Veertig jaar later is de journaliste nog altijd een vertrouwd gezicht. Een wandelend archief, een scherpe pen, en bovenal een chroniqueur van Aalsmeer in al zijn facetten. Tijd om terug te blikken op vier decennia lokale journalistiek.
De vuurdoop
Jacqueline herinnert zich haar eerste interview alsof het gisteren was. “Vier vrouwen tegenover me, allemaal vol verhalen. Wat een chaos! En dan moet je daar één samenhangend stuk van maken. Maar het lukte. En ik wist: dit is wat ik wil doen.” Vanaf dat moment ging het crescendo. Ze ontwikkelde een neus voor het lokale leven, van de slager op de hoek tot de burgemeester. “Dat maakt lokaal nieuws zo bijzonder: het is klein, herkenbaar en altijd dichtbij.”
Hoogtepunten en herinneringen
In veertig jaar verzamelde Jacqueline een schat aan verhalen. Ze vloog in een Dakota met ouderen, wachtte uren in Rijsenhout om toenmalig koningin Beatrix te fotograferen, kreeg een handtekening van schrijver Appie Baantjer en zat in de klas bij astronaut André Kuipers. “Maar weet je”, zegt ze, “het mooiste blijft het gewone: een 60-jarig huwelijk, een dorpsfeest, gesprekken met talenten en burgemeesters (zeven in totaal) en ja, ingrijpende gebeurtenissen horen daar ook bij. Maar dat blijft moeilijk en gevoelig.” Wat gesprekken met dorpsgenoten betreft heeft Jacqueline nog een bijzondere herinnering. “Ooit was ik bij de voetbalvereniging om een nieuwe coach te interviewen. Het welkom was bijzonder: Een vrouw? Heb jij wel verstand van voetbal? Nou, dan moet je net mij hebben. Natuurlijk, ik ben breed en divers georiënteerd, was mijn ietwat overmoedige antwoord. Niet meer voor te stellen deze vraag, trouwens.”
Van typmachine tot digitaal
Technologie veranderde haar vak ingrijpend. “Ik begon op een typmachine. Elk persbericht moest je overtypen. Nu komt alles online binnen en maken we digitaal op. Wekelijks krijgen we verhalen en berichten van verenigingen en clubs, daar ben ik best trots op. We maken de krant echt samen met de inwoners!”
Trots en toekomst
Waar ze het meest trots op is? “Dat we als krant en online zijn gegroeid. We zijn meegegaan met de tijd, zonder onze ziel te verliezen. De krant is vertrouwd en wordt gelukkig nog altijd graag gelezen.” Jacqueline is voornemens nog vele jaren verbonden te blijven aan de Nieuwe Meerbode. “Ik zie mijn werk nog altijd als een cadeautje en doe het met veel plezier. Wandelen en fietsen doe ik graag, maar schrijven blijft mijn eerste liefde.”