Door Rein van der Zee
Kudelstaart – Peter Verschueren zat vroeger in de Kudelstaartse groep ‘Eton Crop’, een band die in het buitenland bekender is dan in ons land. Eton Crop speelt nog steeds, na 40 jaar. De band speelt indie/punk muziek. Peter maakt er nu geen deel meer van uit.
Hoe belangrijk is muziek voor jou, Peter?
“Nou, eigenlijk niet heel erg belangrijk, mijn vrienden waren met muziek bezig dus deed ik mee, vind het leuk maar niet meer dan dat.”
Toch ben je in een band gegaan, hoe kwam jij in aanraking met muziek?
“Toen ik 10 was kwam een vriendje bij mij met een cassetterecorder en luisterden wij naar o.a. David Bowie, Slade. Later, eind jaren 70, ontstond de punkgolf met o.a. The Fall, The Buzzcocks en The Undertones. Dat vond ik te gek.
In ’78 was ik bij een concert van Elvis Costello, die trad erg kort op. Ik werd er boos om en gooide met bierflesjes, we werden er door de ME er uitgetrapt! En in die tijd richtten wij een punkbandje op, Eton Crop.”
Wat betekent Eton Crop? En vertel eens wat over de band?
“Eton Crop is een haarstijl uit de jaren 20. Wij wilden geen naam met ‘The’ ervoor. Eton Crop speelt punk/Indie (Indie is een verzamelnaam voor popmuziek die op muziekdragers uitgebracht werd door kleine onafhankelijke platenlabels of door muzikanten, die hun muziek op een eigen label uitbrachten).
In de band zaten naast mij (zang) Kudelstaarter Ron Baas (op orgel), Erwin Blom (zang en gitaar) en Corné Bos (bas), beiden uit Nieuwkoop en Ed Tuyl op drums uit Noorden. Wij oefenden in een garage in Nieuwkoop en later in een kas te Kudelstaart.
Ik zong twee jaar en daarna speelde ik met twee vingers op een orgel, drie jaar lang. Ik ging later uit de band maar bleef wel teksten schrijven en dat heb ik tien jaar gedaan. In 1980 verscheen onze 1e single: ‘Timmy Barker is a Coward’. De eerste optredens vonden plaats op lokale podia. Er kwam belangstelling vanuit het buitenland – meer dan vanuit Nederland – en wij speelden in Engeland, Zwitserland, Polen, Duitsland, Verenigde Staten en Hongarije. John Peel (een beroemde Engelse discjockey) nodigde ons uit om een Peel-sessie te komen doen. Er volgden vijf sessies en vele UK-tours, twaalf singles en vier albums.
Heb je nog wat anekdotes/verhalen uit die tijd?
“Tijdens een Peel-sessie in de UK kreeg ieder bandlid 200 pond, dat was niet genoeg, we reden in een bus rond en ja, dat moest betaald worden. Dus lieten wij fans achtergrond zingen in de studio, maar dat werd geschrapt en zo kregen wij toch geld genoeg.
We traden ooit eens op in Polen toen het nog een communistisch land was, we reden daar met ons busje, en als de benzine op was ging een Pool met een jerrycan eropuit om voor ons te tanken. We stonden dus niet bij de pomp want we mochten als buitenlanders geen brandstof tanken.”
Nog plannen?
“Nee, we gaan wel ieder jaar naar Engeland om bandjes te kijken.”
Eton Crop met Peter tweede van rechts. (Eigen foto).