Door Rein van der Zee

Aalsmeer – Jammen is voor Ivo van de Coolwijk een fijne manier van muziek maken. Een gesprekje met de in Uithoorn wonende kunstenaar en muzikant.

Wat betekent muziek voor jou, Ivo?

“Zonder muziek voel ik mij ziek. Muziek is heel belangrijk voor mij.” 

Wanneer begon jij met muziek?

“Op mijn twaalfde. Ik ging toen naar een kindertehuis/internaat. Eigenlijk wilde ik daar niets doen, had nergens zin in, maar je kon ook muzieklessen volgen en dat was iets wat ik heel tof vond. Ik kreeg les van muziekdocent Wil van der Sman die in de ‘Endatteme Jugband’ uit Rotterdam speelde. Van hem leerde ik de blues zingen. Daardoor werd ik geïnspireerd.”

Een Jugband is een band die akoestische blues en folk speelt en gebruik maakt van een Jug, dat is een soort kruik die je aan de mond kunt zetten en door erin te zingen en blazen lage tonen uitstoot.

Door wie ben je beïnvloed? 

“Dus door Wil van der Sman. En ook door andere blues, jazz en de band Deep Purple en muzikanten Herman Brood Bob Dylan.”

Bespeel je een instrument?

“Drums, mondharmonica, zang en ik speel een klein beetje gitaar.”

Maak je muziek in een band?

“Momenteel niet maar ik zou dat wel weer willen. Ik heb in diverse bands gespeeld, in punkgroepen zoals Achtung SS 20, Levend Afval, Okidokis en in verschillende bluesbandjes zoals The Empty Wallets, Amstel Delta Blues Club, Reverend Bob & The Sinners en ook in een rockband, Wildcat. Ik jam vaak, zoals in Maloe Melo (Amsterdam). Dat is echt gaaf, ik hou van jammen met bekenden en vreemden. Zo ga je bijvoorbeeld ergens jammen en daar komt dan iemand uit een ver land binnenwandelen met een instrument en gaat meespelen. Je verstaat de persoon niet maar de muziek versta je wel! Muziek verbindt. 

Heb je nog een leuke anekdote voor ons?

“Ik speelde ooit een keer op een bruiloft en de zanger papte toen aan met de bruid, dat was wel even een pijnlijk moment… En we speelden ooit eens met een té grote band in een klein zaaltje. De toetsenman moest toen achter een muur spelen omdat hij er niet bij kon, haha. Wat ook lachen was is dat we een keer met z’n drieën naar Friesland gingen om daar op te treden. Ernaartoe in een volgepropte auto waar werkelijk niets meer bij kon, maar we hoefden de rit niet nog eens te maken naar huis want na het optreden konden we logeren bij familie van een van de bandleden. Ik ging laat naar bed, de andere bandleden lagen al in de slaapkamer, maar een van hen kon niet slapen en hij vertelde mij een bizar verhaal waardoor ik heel lang zó erg moest lachen dat ik er bijna in bleef en dat terwijl iedereen in het huis lag te slapen! We hebben er niets over gehoord de volgende dag!” 

Wat is de huidige situatie? 

“Gewoon lekker bezig zijn met muziek, jammen, optreden.”

En de toekomst?

“Zou wel weer in een band willen spelen. Wat mij ook spannend lijkt is muziek maken op straat.”

Foto: Michel de Wit.