Door Joke van der Zee
Aalsmeer – Het lukte de meeste van de circa 70 bezoekers zaterdagavond net niet om ‘Voor de bui binnen’ te zijn. De cabaretvoorstelling in Bacchus ging half negen van start en toen was de regen al begonnen. Gelukkig regende het gedurende de avond, verzorgd door cabaretier Marcel Harteveld, lachsalvo’s. Met zijn verhaal over de wasserette van zijn opa en zijn kleurrijke typetjes die tussen de bedrijven door werden geïntroduceerd was er geen houden meer aan: Marcel zag een gul lachende zaal voor zich. Sommigen zaten zelfs schuddebuikend op hun stoel.
Verkleedpartijen en bijpassende dialecten deden het goed. De Oranjefan met een zwaar Rotterdams accent of de piloot die wel heel erg brallerig en bekakt overkwam… Marcel transformeerde in een vingerknip in een nieuwe rol. De demonstrant in het boerenprotest, gehuld in een Nederlandse vlag (uiteraard met de blauwe baan boven), die het protest in zijn eentje scheen te moeten dragen had zich in de dag vergist. Vandaar dat het zo rustig was! Dit was ook het typetje dat rust in de zaal bracht tussen de wervelende mono- en dialogen.
Een kunst om zo’n heel programma in je eentje te doen, door de typetjes en de muzikale intermezzo’s met zijn gitaar, leek het wel alsof de show door een team van mensen werd gepresenteerd. Volkszanger (Dré) kwam ook nog even langs. Marcel zong en praatte moeiteloos in een vet Amsterdams accent en je hoorde het publiek denken: Je kunt er zó alle feesttenten mee langs. Alle typetjes hadden een ding gemeen: zij waren allen klant van de wasserette van de hoofdpersoon. Hij nam die over van zijn opa en was niet echt gemotiveerd om de zaak voort te zetten. Totdat hij de inhoud van de waszakken zag: allemaal mensen met een eigen verhaal. Dát vertelden de kledingstukken in de zakken.
De typetjes waren over de top maar in feite confronterend: hoe egoïstisch, kortzichtig, naïef, brutaal, ordinair kun je zijn?! En doen wij ook wel eens zo? Een confrontatie met jezelf, daar is niets mis mee. Met een paar levenswijsheden ook niet. Zo gaf Marcel mee dat geluk in een kleine hoek zit, misschien wel tijdens een buurtbarbecue waar je met allemaal verschillende mensen naast elkaar aan de lange tafel zit. Al die mensen die hun was naar buiten brengen om schoon te wassen… het leven zit vol metaforen. En met buien, je kunt er maar beter middenin zitten: in een láchbui dan. Dit was de laatste KCA-cabaretavond van het seizoen.