Welkom op carpool Abcoude

Door Donald Esser.

Er zijn plekken in Nederland waar de beschaving een adempauze neemt. Waar ‘normen en waarden’ even hun auto parkeren en met piepende banden verdwijnen. De carpoolplaats bij Abcoude is zo’n plek. Officieel bedoeld als knooppunt voor gedeeld vervoer richting A1, A2, A4, A9, verzamelpunt van hockeyers en voetballers uit Abcoude om naar uitwedstrijden te gaan, maar in de praktijk een openluchtmuseum van menselijk verval.

Ik parkeer er zelf mijn auto regelmatig, om vanuit daar duurzaam met anderen door te rijden. En wat me er opvalt: tussen de geparkeerde auto’s liggen accu’s die hun laatste adem hebben uitgeblazen, vuilniszakken vol fastfoodrestanten en een mysterieuze geur die doet vermoeden dat hier niet alleen friet is genuttigd, maar ook morele grenzen zijn overschreden. Het is alsof de parkeerplaats een profiel heeft voor afval: hou van lange wandelingen naar de stort, wees discreet, zoek contact met gelijkgestemden. Een dubieuze ontmoetingsplaats. Zeker in het donker.

De gemeente De Ronde Venen doet haar best. Echt waar. Er wordt opgeruimd, geveegd, gezwoegd. De mannen en vrouwen van de buitendienst verdienen een standbeeld, al zou dat binnen een week door aso’s ondergespoten worden met graffiti en omringd door pizzadozen. Maar wat zij opruimen, keert terug. Als een boemerang van banale baldadigheid. Toezicht? Nee joh. Camera’s? Alleen als je zelf een dashcam meeneemt. Handhaving? Die rijdt waarschijnlijk zelf carpool. En dus is deze plek een vrijstaat geworden. Een anarchistische enclave waar de enige wet ‘dump en verdwijn’ lijkt te zijn.

Een bezorgde inwoner lichtte mij in en roept op tot actie: camera’s, controles, herstel van de oorspronkelijke functie. Mooi idee. Maar wie wil er nou carpoolen op een plek waar je eerst een hazmatpak, zo’n ‘witte mannetjes’-outfit, moet aantrekken?

De politie zegt bezorgd te zijn. Dat is fijn. Maar bezorgdheid is geen bezem. En meldingen zijn geen vuilniszakken die vanzelf verdwijnen. “Alleen samen kunnen we deze plek schoonhouden”, klinkt het. Maar samen met wie? De man die zijn accu dumpt? De fastfoodfreaks, die hun McDonald’s-zak uit het autoraam flikkeren?

Toch, laten we eindigen met een buiging. Voor de gemeentewerkers die elke week opnieuw de strijd aangaan tegen de afval-tsunami op carpool Abcoude. Die met hun grijpers en bezems proberen te redden wat er te redden valt. Zij zijn de echte carpoolhelden. Zonder pak, maar met handschoenen.

Misschien moeten we de carpoolplaats niet beveiligen, maar heiligen. Als monument voor de menselijke neiging tot gemakzucht en anonimiteit. En dan een bord erbij: “Hier rust de hoop op gedeeld vervoer. En een beetje fatsoen.

Op de foto hieronder: Welkom op dumpplaats carpool Abcoude.  Foto: Nieuwe Meerbode.