Aalsmeer – Het is een windstille regen-zomernamiddag. De deuren en ramen van de ark staan open, zomerhitte is verdwenen en regendruppels op het grachtwater bubbelen er vrolijk op los.

De Westeinderplassen zijn mijn thuis, dat zullen zij altijd blijven, met de boot de Poel op is voor mij een grote inspiratiebron. De sloep brengt ons natuurlijk ook wel verder dan de Poel. Na de Leimuiderbrug begint, op een warme woensdagochtend, dit verhaal.

De Drecht

We komen via de Wetering, bij Weteringbrug, op de Drecht (De Drecht was een natuurlijke afwateringsrivier in het moerassige veengebied). Ik ben gek op dit riviertje; oevers rijkelijk begroeid met grassen, rietsoorten en zomerbloemen, veel blije bewoners in oude boerderijen, huisjes of huizen en doorkijkjes naar het achterliggende boerenland waar koeien en schapen relaxt hun leven leiden. De nieuwsgierige koeien maken mij blij en vrolijk. Als ik door dit riviertje vaar krijg ik altijd zin om verder het ‘Groene Hart’ in te varen, wat we nu dus gaan doen. Aangekomen bij de brug in Bilderdam komt een vriendelijke brugwachter de brug voor ons heffen en hij wenst ons een fijne dag.

Direct rechts na de brug ligt ‘Jacobs Droom’, een oude boerenhoeve die ook ‘Bobs Droom’ altijd was en zal blijven. Het atelier van Ada Gons Goosen herbergt een schat aan dierenschilderijen van haar hand. Ik ben de gelukkige eigenaar van verschillende panelen met koeien van Ada (zo heb ik tóch een beetje Bilderdam in huis….).

De Kromme Mijdrecht

Aan het eind van de Drecht gaan we via de Tolhuissluis de Amstel op en slaan net voor de brug van Uithoorn rechtsaf de Kromme Mijdrecht op, ook een veenriviertje. Genietend van de vele oude boerenstulpen en het leven rondom de rivier wordt, hoe verder je de rivier op vaart, het landschap achter de dijken steeds weidser en stiller. We zijn inmiddels een uur of vier varen van huis en hebben het gevoel heel ver weg van Aalsmeer te zijn. Het landschap van akkerbouw en veeteelt en de rust, werkt daar zeker aan mee.

Aan het eind van dit oer-Hollandse riviertje varen we het kleine sluisje van Woerdense Verlaat in, waar we geschut worden naar het volgende sprookjesachtige riviertje, de Grecht.

De Grecht

De Grecht is echter geen riviertje maar een gegraven ontwatering voor het achterliggende polderland. Het is jammer dat ik dit mooie water geen rivier mag noemen want zij verdient deze status zeer zeker wel. De Grecht meandert, net als de Drecht en Kromme Mijdrecht, lieflijk door het nog indrukwekkender landschap van polders. Stilte overheerst hier. Er zijn geen dijkhuizen en weggetjes aan beide zijden. Hier en daar een boerderij, verder niets. Prachtige rietoevers, schitterende rietlanden, die al gemaaid worden, en boerenland, boerenland, koeien, koeien en koeien. We varen heel rustig, genietend van de schoonheid om ons heen naar het einde van de Grecht, waar we aankomen bij een gemoedelijke jachthaven in Woerden om te overnachten. 

Na deze lange dag varen zijn we toe aan een wandeling die ons leidt naar het mooie oude centrum van het vestingstadje. Hartje stad, op een gezellig vol terras, dineren we met een heerlijk glas pinot grigio en kijken we terug op een gouden dag ‘out of the box’.

bob.plaswijck@planet.nl