Door Rein van der Zee

Kudelstaart – Irma Zethof dirigeert drie verschillende koren. De Kudelstaartse was al jong met muziek bezig.

Wat betekent muziek voor jou, Irma?

“Muziek is emotie, je kunt er je gevoel in kwijt en het verbindt mensen met elkaar. Ik heb er mijn werk van gemaakt om jong en oud te laten ervaren hoe leuk en waardevol muziek kan zijn.”

Wanneer begon je met muziek?

“Ik was al heel jong altijd aan het zingen en als zesjarig meisje mocht ik op het Aalsmeers jeugdkoor, dat toen nog ‘de Lenteklokjes’ heette. Een jaartje later ging ik naar de streekmuziekschool waar ik klarinet leerde spelen. Na de middelbare school ben ik naar het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam gegaan om schoolmuziek te studeren.”

Door wie ben jij beïnvloed?

“De familie van mijn moeder is heel muzikaal en uiteraard ben ik daarnaast beïnvloed door de muziekdocenten die ik in mijn leven gehad heb. Ik heb niet echt een idool of zo en ik vind ook heel veel muzieksoorten leuk.”

Bespeel je een instrument?

“Ik speel dus klarinet en heb de basiskennis van pianospelen. In coronatijd is daar de ukelele bijgekomen. Een erg leuk en handzaam instrument! Ik dirigeer drie verschillende koren in de regio (vrouwenkoor Vivace Aalsmeer, meezingkoor Eigenwijs Weteringbrug en Progression Mijdrecht), verzorg met veel plezier al 30 jaar de cursus ‘muziek op schoot’ voor nul- tot vier-jarigen en geef een paar middagen in de week individuele muzieklessen aan kinderen. Daarmee is de week aardig gevuld. Bij het uitoefenen van mijn werkzaamheden zing ik heel veel!”

Heb je nog leuke verhalen, anekdotes?

“Tijdens een optreden met een koor heb ik eens mijn voet verzwikt. Maar ja: the show must go on…dus heb het optreden gewoon afgemaakt. Na afloop bij de eerste hulp bleek er een scheurtje in een bot te zitten en was het zwaar gekneusd. Ik heb er nog lang last van gehad.

Ik zal ook het verhaal van twee van mijn toen nog piepjonge leerlingen uit Aalsmeer-Oost nooit vergeten…zij waren thuis aan het skeeleren en bedachten dat ze wel op visite wilden bij hun muziekjuffie in Kudelstaart. Zonder iemand iets te zeggen zijn ze op weg gegaan. Je kunt je wel voorstellen dat iedereen erg in paniek was toen ze ‘vermist’ waren en dat er een grote zoektocht op touw gezet werd. Uiteindelijk zijn de dametjes ‘onderschept’ bij de watertoren. Ze waren een heel eind gekomen, maar het was uiteraard niet voor herhaling vatbaar.”

Wat is je huidige situatie?

“Ik ben erg blij met mijn eigen lesruimte die ik samen met mijn partner gemaakt heb in de schuur bij ons huis en daarnaast ben ik ook trots op mijn koren die een heel moeilijke tijd gekend hebben in de coronaperiode, maar daar uiteindelijk heel goed uitgekomen zijn en nu zelfs in ledenaantal weer groeien!

Ik hoop dus nog lang op deze manier dit leuke werk te kunnen blijven doen.”

Hoe ziet de toekomst eruit?

“Ik heb twee jaar geleden een hele mooie cursus gevolgd bij conservatorium Amsterdam: muziek en beweging met (kwetsbare) ouderen. Tot nu toe is het er nog niet van gekomen om daar iets mee te doen, maar wie weet?”

Bij de foto: Irma is ukelele gaan spelen in coronatijd.