Door Joke van der Zee

Aalsmeer – De volgende inwoner die ‘aan de tand wordt gevoeld’ over muziek is Marcel Harting. Geen onbekende als het gaat om cultuur: Al jaren een actief dichter en sinds enige tijd ook toneelspeler bij Toneelvereniging Kudelstaart. Wat doet muziek met hem? Allereerst even voorstellen: “Mijn naam is Marcel Harting, 49 jaar. Ik ben eigenaar van een kleine scheepswerf, speel toneel, ben dichter en geef bijles in exacte vakken.”

Welke rol speelt muziek in jouw leven?

“Muziek is een tweede levensbehoefte. Heb er dagelijks eigenlijk wel een portie van nodig. Met hardlopen laat muziek mij meer meters rennen. Werk gaat beter met muziek erbij en om emoties te versterken of te verwerken speelt muziek ook een belangrijke rol.”

Je hebt passie voor toneel en poëzie, heb je ook muzikale aspiraties?

“Muzikale inspiraties in ieder geval wel. Voor voordrachten heb ik regelmatig gebruik gemaakt van muziek. Danny Tol verzorgde hierbij de muzikale ondersteuning in zijn studio. Met Saskia Veenswijk heb ik ook een aantal combinaties gedaan van gedichtvoordracht, zang en gitaar. ­Aspiraties zijn er ook wel. Ik hoop komende winter ukelele te gaan leren bespelen om zelf voordrachten te begeleiden met muziek. Helaas is mijn stem totaal ongeschikt om te zingen. Dat is wel een gemis.”

Van welke muziek komen bij jou de emoties los?

“Voor versterking van vrolijke emoties luister ik graag hardcore, hardrock of New Wave. Voor het verwerken van verdrietige momenten kunnen Nederlandstalige artiesten als Herman van Veen, De Dijk of Spinvis een traantje bij me opwekken.”

Vertel eens over een bijzonder moment in je leven waarin muziek een hoofdrol speelde.

“Bij bijzondere momenten moest ik nadenken over diverse voordrachten en samenwerkingen met muziek en poëzie. Het meest bijzondere moment is eigenlijk een heel ander. Tijdens de Scouting Wereldjamboree in 1995 was ik medewerker voor het geven van zeiluitjes met scoutingvletten aan de deelnemers van het evenement. De slotavond was in een soort arena met livemuziek. Tijdens het speciaal voor dit evenement gemaakte Jamboreelied kwam iedereen van de stoelen af en rende het veld op. We dansten met 160 nationaliteiten dwars door elkaar heen. Iedereen danste met iedereen. Afkomst, religie en leeftijd waren totaal onbelangrijk. Zonder dat er een druppel alcohol gedronken werd. Even leek het erop dat een vrolijke, vreedzame en respectvolle wereld zo eenvoudig te bereiken was. Helaas is de muziek gestopt en het doel verre van bereikt.”

Bij de foto: Een kleurrijke voordracht van Marcel. Binnenkort mét ukelele?