Aalsmeer – Donderdagmiddag 6 juli stipt om 14.30 uur komen alle leerlingen van de Jozefschool naar de onthulling kijken van hun eigen klimmuur. Rondom de sloot achter de school en op de brug aldaar staan en zitten de groepen een tot en met acht, leerkrachten, een aantal ouders, overige belangstellenden en directeur Antoine Zwagerman. Deze neemt het woord en zegt bijzonder trots te zijn op het resultaat. Hij geeft de microfoon aan twee leerlingen van groep 8 die hun zegje doen.
Tijdens het officiële gedeelte klimmen twee leerlingen naar elkaar toe, terwijl een derde het lint doorknipt. De klimmuur is geopend. Onder luid applaus wordt er vervolgens gescandeerd dat meester Antoine moet klimmen. Waar hij uiteraard niet onderuit kan en wat natuurlijk een flink gejoel en geschreeuw teweegbrengt. “Het idee is vorig jaar ontstaan door een aantal klassenmoeders.” Aldus Nicole, één van die moeders. “Iemand kwam met het idee voor een horizontale klimmuur van vijf meter. De meeste zijn verticaal zoals je weet. Dit zou goed passen op de muur achter de school. We hebben geld ingezameld en zijn met het plan naar de directeur gegaan. Antoine was meteen enthousiast en vond dat er niet een vijf maar een twaalf meter klimmuur moest komen en dat hij mee zou betalen. We hebben een bedrijf gevonden dat de materialen heeft geleverd en drie vaders met een zoon hebben de klimmuur in een dag gerealiseerd. Daarbij hadden we bedacht dat het leuk zou zijn om een mooie achtergrond te laten maken. Nu is het zo dat de leerkracht van groep 8, Niek, tevens graffitiartiest is en dit zijn laatste jaar op deze school is, omdat hij naar het noorden van het land gaat verhuizen. Hij heeft, ook in een dag tijd, een prachtige wandschildering gemaakt dat tevens zijn afscheidscadeau is voor deze school en natuurlijk ook van alle groep-achters.”
Meester Niek neemt nog even het woord en legt aan de kinderen uit wat er allemaal op zijn schilderwerk staat: “Kijk, dit is een rots, dat zijn bomen, zodat je het gevoel hebt dat je in het bos klimt, hier zijn lianen, je weet wel, van Tarzan, en daar is nog een waterval. Daarvan word je niet nat natuurlijk, maar (hij wijst naar de sloot die vervaarlijk dichtbij is) kijk hiervoor wel uit! Dit heet trouwens een bouldermuur. Die is niet omhoog (dus het is de bedoeling dat je niet op het dak gaat), maar van links naar rechts of van rechts naar links. Je kunt het nog moeilijker maken door slechts één kleurtje te kiezen. Dan neem je bijvoorbeeld de gele route of de blauwe of de groene.”
De tweede leerling met de microfoon bedankt alle juffen, meesters en mensen die de muur mogelijk hebben gemaakt. Groep 8 mag tot slot als eerste aan de klimmuur klauteren. Daar wordt massaal gehoor aan gegeven; Ze proberen het allemaal tegelijk. Een fleurig gezicht.
Door Miranda Gommans