Hoofdrol voor jongeren tijdens politiek debat

Aalsmeer – Woensdag 14 maart schuifelden oudere in politiek geïnteresseerden het jongeren onderkomen Place2Bieb in Kudelstaart binnen. Achter de tafels stonden de lijstrekkers: Dick Kuin van Absoluut Aalsmeer, Wilma Alink-Scheltema van D66, Bram Heijstek van HAC, Robert van Rijn van VVD, Robbert-Jan van Duijn van CDA, Ronald Fransen van GroenLinks en Jelle Buisma van de PvdA. De avond was in handen van gespreksleiders Peter Maarsen en Wim Bartels. Geleerd van het eerste politieke debat was de tweede avond iets anders ingedeeld. Niet meer een één op één debat, maar een onderlinge discussie die zou moeten zorgen voor wat meer leven in de brouwerij. Eerst was er de stelling waarna de lijsttrekkers hun voor of tegen en het hoe en waarom konden uitspreken.

Stellingen en de antwoorden

De eerste stelling luidde: Mensen met een bijstandsuitkering worden verplicht tot een tegenprestatie. De meningen van de partijen kwamen aardig overeen. Niemand moet, maar wie kan wordt geholpen. HAC werd nog wel even op de hak genomen met zijn voorstel de Melkertbanen weer in ere te herstellen. Eigenlijk werd het een nummertje slecht cabaret dat werd gevoed door Heijstek zelf.

De tweede stelling: Is de gemeentepolitiek oninteressant voor jongeren? Niet voor niets werd deze avond – waarin het jongerenbeleid een van de hoofdkwesties was –  gehouden in het fraaie door de jongeren zelf ingerichte onderkomen Place2Bieb. In een film voorafgaande aan het debat werd al duidelijk dat niet alle jongeren zich betrokken voelen bij de politiek. Toch waren er nu enkele jongeren die goed van de tongriem gesneden hun zegje deden en pleitten voor het behoud van hun centrum. Zij kwamen met voorbeelden die klonken als een klok. Toch werd er van achter de tafel geen enkele zeggenschap of garantie gegeven dat het het huidige onderkomen voor de jongeren behouden kan blijven. Wel waren het met name de jonge lijsttrekkers Robbert-Jan van Duijn en Jelle  Buisma die de meest bevredigende antwoorden gaven waardoor er tenminste nog enigszins het gevoel gegeven werd dat jongeren er toe doen.

De derde stelling: Tekort aan parkeerplaatsen opofferen aan openbaar groen. Hier kwamen wel een paar aardige voorstellen. GroenLinks denkt aan verhoogde zonnepanelen waaronder geparkeerd kan worden. De PvdA juicht het particuliere initiatief toe om bewoners meer te betrekken bij het verfaaien van de plantsoenen. Zat geslaagde voorbeelden, het zorgt voor verbinding en prettiger woonplezier in de wijk.  Over de voorgestelde groene straattegels van D66 werd behoorlijk lacherig gedaan.

Vierde stelling: Meer buurtteams zodat bewoners die tussen wal en schip vallen te kunnen opvangen.  Een preventieve maatregel. Het was een ingediende stelling van D66. Tijdens de discussie achter de tafel werd duidelijk dat deze opvang in Aalsmeer mogelijk niet optimaal maar wel goed geregeld is. Het contact met verenigingen, huisarts, tafeltje dekje – bijna overal in het land wegbezuinigd maar in Aalsmeer behouden – loopt goed. Natuurlijk kan er een enkele uitzondering zijn, maar er kwamen genoeg voorbeelden vanuit eigen omgeving over tafel die geruststellend waren. Bram Heijstek viel door de mand met zijn voorgestelde fonds voor daklozen in Aalsmeer. Er blijkt gelukkig niet één dakloze in Aalsmeer te zijn.

Tot slot de vijfde stelling: Meer mogelijkheden en financiële ondersteuning voor sport en kunst en cultuur.  PvdA, GroenLinks en D66 pleitten voor en kwamen met goede argumenten.  HAC was zeer resoluut: Geen cent meer naar sport en cultuur. De overige fracties waren een stuk gematigder. Naar hun idee gaat er voldoende geld om in deze beide sectoren. Wel was men van mening dat goede individuele voorstellen alle aandacht verdienen en zo nodig beloond kunnen worden.

Onrustige zaal

Vervolgens konden vanuit de zaal vragen gesteld worden. Een zaal die de gehele avond onrustig bleef. Voor een deel te wijten aan de lijsttrekkers zelf. “Ik wil een pittig politiek debat”, was de mening van Robert van Rijn, maar hij bereikte het tegendeel van wat hij beoogde. Regelmatig werd er tevergeefs om stilte gevraagd. Die stilte lukte de twee jongeren uit Syrië en Iran wel. Eerst een jongen van dertien, nog maar drie jaar in Nederland en zo goed Nederlands sprekend. In geweldige bewoording verbeeldde hij de toestand van een trapveldje, verrotte doelpalen en gaten in het veld waar geen grasspriet meer te vinden is. Hij legde uit hoe belangrijk het jongerencentrum was.

Vervolgens was er een 16 jarig Iraans meisje, die ook al zo mooi Nederlands sprak en zo prachtig uitlegde hoe belangrijk Place2Bieb is. Hoe het haar thuis geworden is, zij vrienden heeft kunnen maken waaraan zij haar verdriet en vreugde kwijt kan. Zij vertelde over haar thuissituatie, een zieke moeder die vele operaties heeft moeten ondergaan, die nog geen Nederlands spreekt omdat zij geen geld hebben de cursus te betalen. Zij vertelde over haar drie baantjes die zij heeft om haar ouders financieel te ondersteunen.  Het bleef oorverdovend stil na haar verhaal, de zaal had iets te verwerken. De politici beloofden geen gouden bergen, maar gingen wel kijken wat zij kunnen doen aan dit schrijnende geval.

Of de avond voor de aanwezigen heeft geleid tot meer stem helderheid valt nog maar te bezien. Het was toch een beetje preken voor eigen parochie. Niet voor niets werd aangedrongen meer vrienden, buren en buurtgenoten van buiten de partijen te verleiden om naar het derde en laatste debat voor de verkiezingen naar het gemeentehuis te komen. Maandag 19 maart in de burgerzaal van het gemeentehuis is de finale, aanvang 20.00 uur Woensdag 21 maart – laat in de avond – zal duidelijk worden of deze goed bedoelde avonden ook daadwerkelijk iets hebben opgeleverd.

Janna van Zon

Foto: www.kicksfotos.nl. De lijsttrekkers tijdens het debat in Place2Bieb.