Verrassend werk van Corrie Fase (97)

Aalsmeer – Iedere vrijdag gaat Engelien van der Weijden naar het Zorgcentrum Aelsmeer waar zij de 97-jarige bewoonster mevrouw Corrie Fase begeleidt bij het tekenen en schilderen. Dit doet zij nu zo’n twee en een half jaar. Daar kwam zoveel verrassend werk uit voort waardoor de gedachte ontstond: ‘Waarom maken wij hier geen tentoonstelling van?’ En die is er nu sinds een week en deze is een paar maanden lang te zien in de verbindingshal van het Zorgcentrum aan het Molenpad in het Centrum.

Plezier en vrijheid

Wat deze tentoonstelling vooral laat zien is het ongelooflijke plezier in het tekenen en schilderen en tevens de vrijheid waarmee dat gebeurt. Het is de werkwijze en verdienste van Engelien dat mevrouw Fase haar eigen gedachten zo expressief op papier weet uit te drukken. “Zeker in het begin werd mij regelmatig gevraagd: Is het goed zo? Dan antwoordde ik: Wat vindt u zelf? En dan kwam er als antwoord: Ja, ik vind het mooi. Voor mij is dit het enige belangrijke. Ik vind het geweldig om te zien hoe vrij mevrouw Fase herinneringen of gebeurtenissen weet te verbeelden. Met de spontaniteit van een kind – die wij later door veel opgelegde regeltjes weer allemaal kwijt raken – en dan komt er een moment dat je dit weer kunt loslaten. Dát vind je in dit werk terug.”

Koffie drinken

De onderwerp keuze wordt vaak bepaald tijdens het drinken van een kopje koffie voor het tekenen of schilderen begint. “Ik ben hier vanaf tien uur. Dan pak ik mijn kratje met teken-en schilderspullen, neem de koffie mee naar boven en dan bedenken we – aan de hand van een gebeurtenis – wat er deze ochtend wordt gemaakt. Dan wordt er hard gewerkt. Voor je het weet is het al weer 12.00 uur.”

Parkiet en orchidee

Engelien neemt mevrouw Fase  – door een val even gebonden aan de rolstoel – mee naar de lange gang waar haar werk hangt. “Ach ja, dat heb ik gemaak. Mooi.”

Bij het zien van de kunstwerken komen de herinneringen weer boven: Van het vogeltje in zijn kooitje waarmee zij een band had. Iedere dag werd de parkiet begroet. Op een dag lag hij met zijn pootjes omhoog. Er was verdriet, maar door er een tekening en een schilderij van te maken werd het verdriet milder. En wat was zij trots op de orchidee voor het raam, ook die werd getekend. Vooral de latere werken zijn intens van kleur. De tentoonstelling eindigt met een dieprood vlak waarmee mevrouw Fase haar geluk verbeeld. 

Aan het eind van de rondwandeling is er een leuke complimenteuze ontmoeting. “Ach wat heeft u een mooi werk gemaakt, de hele gang ziet er prachtig uit. U bent voor ons de Rembrandt van het Zorgcentrum.” De door Engelien van der Weijden samengestelde tentoonstelling is dagelijks vrij te bezichtigen én een aanrader!

Janna van Zon