Column Bob: Geel om van te houden

Aalsmeer – Geel is nooit mijn favoriete kleur geweest; in mijn bloemboeketten gebruikte ik het zelden. Nu ik ouder en in rustiger vaarwater gekomen ben, begrijp ik de kracht en vrolijkheid van deze kleur. In de natuur zijn, deze meimaand, de gele felle tinten opvallend veel aanwezig.

Koolzaad

Op een donderdag maak ik ‘s morgens een wandeling langs de Poel waarbij ik gelijk inspiratie op doe voor een nieuwe column. De bermen staan vol met koolzaad. Van deze kleurexplosie en een blauwe lucht erboven, word ik blij en vrolijk. 

Op een bankje aan De Poel, tussen het koolzaad, kijk ik met bewondering naar de bebloemde berm waar niet alleen koolzaad maar nog veel meer vrolijkheid te zien is. 

Tussen het knalgeel staan wuivende margrieten, dovenetel, fluitenkruid, hondsdraf, boterbloemen en heel veel pinksterbloemen. Tientallen grassoorten maken het sfeervolle boeket compleet. 

Mijn blik glijdt over het water van de Grote Poel en ik word nieuwsgierig naar de razendsnelle ontwikkeling van alles wat groeit en bloeit aan de overkant, waar de eilanden liggen. Ik wandel naar huis, start de boot en vaar rustig richting Kleine Poel.

Dotterbloemen

Bij het ‘Zwet’ meer ik even aan. De rietzudden, waar inmiddels de jonge loten alweer een halve meter hoog zijn, staan vol met rose pinksterbloemen, net opkomende zuring, koekoeksbloemen en heel veel kruidachtigen. Op de palen en drijvende balken, waarmee het zud wordt beschermd, groeien de gele bloemetjes van het klein hoefblad: klein hoefblad is een naaktbloeier, het blad komt pas na de bloei. Verrassend hoe deze mini-bloemetjes in staat zijn, aan de randen van de zudde, alle aandacht op te eisen. De dominantste planten op het zud zijn de dotterbloemen. Het harde felle geel met de leerachtige, maar toch heel tere, bladeren zijn een stevige basis voor dit bloemenfestijn. Uren zou ik kunnen wegdromen op deze plek. Er gebeurt zoveel op, in, boven en onder deze drijvende wereld…. 

Gele lis

Op de terugweg naar huis zie ik, terwijl ik de fortgracht invaar om aan te meren, voorzichtig de eerste gele lissen zich openen boven het mooi puntig blad van deze waterplanten. Er staan veel gele lissen aan de oevers van de sluiskom en tegenover onze ark langs de kant van de fortgracht. Ieder jaar worden de pollen groter, zeker nu de gemeente niet zo rigoureus te werk gaat met alles vernietigende maaimachines. Hopelijk laat de gemeentelijke groenvoorziening de sluiskom dit jaar met rust, zodat er nog meer variatie aan flora om het fort kan groeien en bloeien.

Na dit avontuur ben ik er zeker van….Ik hou van geel….

Kleurige reacties? bob.plaswijck@planet.nl