Regio  – Stichting ROKI bestaat twintig jaar en om dat te vieren wordt er 28 mei een jubileumdienst gehouden in de Hervormde kerk in Wilnis. Speciaal voor deze gelegenheid komt Sandra Fekete-van Rijssel terug uit Roemenië. Er is een kort programma waarbij het koor Hiddai zal optreden en er ruimte is voor samenzang. Natuurlijk wordt er teruggeblikt op de afgelopen jaren en er zullen oud-bestuursleden worden geïnterviewd. Daarna is er in De Roeping tijd voor ontmoeting met een hapje en een drankje. “Iedereen is welkom om te komen”, zegt Aart van Rijssel uitnodigend.

Zeer betrokken

Ria en Aart zijn als ouders van Sandra en als bestuursleden zeer betrokken bij de Stichting Roki. Ze zijn net terug uit Roemenië, waar ze een half jaar hebben geholpen met de kinderen en klussen rondom het huis. In 1998 werd Sandra van Rijssel door de Hervormde kerk voor een diaconaal jaar uitgezonden naar Roemenië. Daar ging ze als vrijwilligster werken bij het christelijke kindertehuis Lidia Home in Tirgu Mures. Dat beviel haar zo goed dat ze in het land is gebleven. Een paar jaar later werd de stichting voor Roemeense Kinderen opgericht. “Sandra woonde destijds boven het kindertehuis en was dag en nacht beschikbaar. Dat werd teveel”, legt Ria uit. “Ook wilde ze liever een kindertehuis op het platteland, dichterbij de kinderen, dus heeft ze in het afgelegen dorpje Abod een leegstaande woning met daarnaast een school verbouwd tot kindertehuis Kerub. Er wonen daar nu twaalf kinderen.” De kinderen komen uit de omgeving en gaan in het weekend naar huis. Aart en Ria brachten kinderen weg en zagen hoe ze leefden. “Ze woonden in een enkelsteens huis, zonder elektriciteit en stromend water”, vertelt Aart. “Er waren maar twee bedden voor acht personen. De vader had een alcoholprobleem.

Niet gegeten

Toen we de kinderen na het weekend weer ophaalden, hadden ze niet gegeten. Ze zaten onder de modder en vol luizen en vlooien.” Door hun werk verwachten ze niet dat er meteen veranderingen zichtbaar zijn. “We hopen dat het over drie generaties anders zal zijn. Dat de denkpatronen veranderen. Dat ze zien dat liefde ook anders kan voelen.” Eén van de kinderen uit het internaat woont inmiddels in Lidia Home waar het studeert. “Het tehuis ligt in de streek Transilvania, een Hongaarse enclave. Dat is een verschil in cultuur. Als er iets officieels geregeld moet worden, gaan ze naar de dominee”, legt Aart uit. “De Reformatorische kerk staat tegenover het kindertehuis”, gaat Ria verder. “Meestal gaan alleen de vrouwen naar de kerk. De vrouw van de dominee heeft twee jaar als au pair in Nederland gewerkt. Ze wilden bewust naar deze kerk om zich ook voor het kindertehuis in te zetten.” De stichting krijgt veel hulp uit Nederland. “Al het geld gaat naar het goede doel”, benadrukt Aart. Verder worden er veel goederen ingezameld, zoals kleding, blikken eten, speelgoed en fietsen. “Vroeger reden we met een busje vol spullen naar Roemenië. Nu wordt het verzameld in IJsselmuiden en door gepensioneerde chauffeurs weggebracht. “We hebben een groot netwerk opgebouwd en worden gigantisch gezegend.” Toch denken Aart en Ria aan stoppen. “We zijn nu zeventig jaar. Het zou fijn zijn als iemand ons werk voor de stichting wil overnemen. Ook de penningmeester wil na tien jaar gaan stoppen. We zullen ons als ambassadeurs met hart en ziel blijven inzetten zolang we het volhouden.” Belangstellenden zijn zaterdag 28 mei om 19.30 uur welkom bij de jubileumdienst in de Hervormde kerk in Wilnis.