Aalsmeer – Toen in 1918 de Eerste Wereldoorlog nog in volle gang was, werd op 22 februari Margaretha Bouwmeester geboren. Precies honderd jaar later brengt burgemeester Jeroen Nobel mevrouw Bos-Bouwmeester een bezoek namens de gemeente. Met een mooie bos bloemen treedt hij de kamer binnen in Zorgcentrum Aelsmeer. Buiten is het heuglijke feit duidelijk zichtbaar; de driekleur hangt in top en er hangen slingers aan het balkon. Ook binnen is er versierd. Het is druk; vier van de vijf dochters, die uit het 62 jaar durende huwelijk zijn geboren, zijn aanwezig, net als een aantal schoonzonen en de pers. Nobel neemt plaats naast de goedlachse dame en samen beginnen ze een leuk gesprek.
Veeteelt boerderij
Voor haar op tafel ligt het Haarlems Dagblad en daarin is de burgemeester geïnteresseerd. “Komt u uit de Haarlemmermeer?” Gré, zoals haar roepnaam luidt, vertelt, dat ze werd geboren in Noordwijkerhout op een veeteelt boerderij, waar later ook bollen werden geteeld. Na haar trouwen werd er een tijdje ‘ingewoond’ en vervolgens betrok echtpaar Bos boerderij Aurora in Vijfhuizen. Dus tweeënvijftig jaar in de Haarlemmermeer. Met een wat krakerige stem, maar met een nog heldere visie, vertelt ze vol trots dat haar oudste dochter in het onderwijs terecht is gekomen, maar helaas inmiddels is overleden. “Ik had graag zelf onderwijzeres geworden, maar dat kon in die tijd gewoon niet.” Tweede dochter Aline is fysiotherapeute geworden, dochter Lydia verpleegkundige, dochter Jacqueline administrateur en dochter Bertina boerin. Voor iedere dag van de week is er een kalender wie er bij mama is.
Leergierig
In 2000 kreeg het stel een auto-ongeluk. “Mijn man werd niet goed en veroorzaakte een botsing. We zijn daarna op zoek gegaan naar geschikte woonruimte en dat hebben we hier gevonden. Mijn man zat in verpleeghuis (Rozenholm) en ik hier. ’s Morgens gingen we hier ontbijten, ’s middags deed ik bij hem een kopje thee en ’s avonds wensten we elkaar welterusten via de telefoon. Dat heeft bijna een jaar zo geduurd. Toen is hij overleden.” Maar mevrouw is niet bij de pakken neer gaan zitten. Sterker nog, ze heeft hobby’s genoeg omhanden. “Handwerken, kaarten maken, schilderen, ’s morgens en ’s avonds oefeningen voor mijn spieren en ik probeer ieder dag een half uur te lopen in het huis met mijn rollator.” Voor uitjes buiten de deur wordt de rolstoel gebruikt. Televisie kijken doet ze vrijwel niet. “Ik kan niet zo goed tegen dat licht en die straling. Maar de dag vliegt toch wel om. Ja, ik heb het hier best naar mijn zin en verveel me eigenlijk nooit.”
Geen mopperaar
De dochters beamen dat: “Mama is beslist geen mopperaar. Ze gaat ook nog iedere vrijdag naar de kerkdienst hier in het huis. En ze heeft een verlanglijstje wat ze allemaal nog wil meemaken. Zo wilde zij eens zien hoe een melkrobot er nou uitzag. Wij met haar naar een boerderij, maar dat viel tegen. Moeder Gré roept: “Ja, ik dacht dat ik een mensenrobot zou gaan zien, maar het was gewoon zo’n geautomatiseerde melkmachine!” “Ook wilde ze graag weten hoe een drone werkt, dus gingen we naar de boerderij in Noordwijkerhout, waar ze geboren is, en daar is een filmpje van gemaakt. Ze heeft veel interesses en is nog steeds erg leergierig.” Dezelfde middag wordt het honderdjarige verjaardagsfeest gevierd. Hopelijk komen haar vier klein- en acht achterkleinkinderen ook. Haar 88-jarige lievelingsneef die haar tante Greta noemt is in ieder geval van de partij.
Door Miranda Gommans