Alles anders
Moeder natuur is onberekenbaar
en ongebreideld zoals altijd, ook vandaag.
In het veld klinkt nog steeds de leeuwerik
vogels zingen, eenden paren,
zwanen dansen nesteldrang.
Hazen liggen nog doodgereden langs de weg.
Narcissen bloeien en de sering.
Lentekleuren spatten van de aarde
en toch is alles anders.
De lucht boven ons dorp wordt stiller,
een stilte die alsmaar schoner en groter wordt
en toch nemen angst en benauwdheid toe.
Kerkklokken beieren als poging tot troost.
Levenslust dreigt een last te worden.
‘Houd afstand’ is nu de graal voor ons allemaal.
Vanzelfsprekend is allang niet meer vanzelfsprekend,
want wie zorgt er straks voor oma?
Het blijkt zo broos, zo breekbaar en zo fragiel,
dat systeem van ons.
Ook hier is dat virus neergestreken
tot in de lege schappen van de supermarkt.
Een cadeau van moeder natuur.
redeloos, zoals haar aard.
Onmiskenbaar in voor- en tegenspoed.
Dorpsdichter Jan Daalman