Canadese ambassadeur en burgemeester onthullen naambord

Wilnis – Vanmiddag ( maandag 29 april) is de officiële naam onthuld van het wandelpad over het voormalige spoortracé in Wilnis. De Canadese ambassadeur mevrouw Sabine Nölke en burgemeester Maarten Divendal trokken samen de gemeentevlag van het bord dat verwijst naar het Robert Moultonpad. In de vroege ochtend van 5 mei 1943 stortte het Royal Canadian Air Force toestel van piloot Robert Moulton neer tijdens de terugvlucht naar Engeland in een weiland vlakbij de huidige carpoolplaats bij de rotonde van de ir. Enschedeweg en de Mijdrechtse Dwarsweg.  De tweemotorige bommenwerper van het type Vickers-Wellington was de avond daarvoor opgestegen voor een bombardementsvlucht op de industriecomplexen van nazi-Duitsland nabij Dortmund. Bijna 600 toestellen deden mee aan die actie van de geallieerde luchtmacht.

Onder vuur

Boven Nederland werd het toestel onder vuur genomen door een Duitse nachtjager. Piloot Robert Benjamin Moulton gaf de vier overige bemanningsleden opdracht het brandende toestel te verlaten. Twee van hen slaagden erin hun parachute te benutten en overleefden de oorlog. Eén van hen verklaarde later er zo goed als zeker van te zijn geweest dat het toestel in de Noordzee was verdwenen. Moulton wist de dorpskern van Wilnis te ontwijken, waarna het toestel crashte om na de inslag geheel te verdwijnen in de slappe veenbodem. Een van de overlevende bemanningsleden verklaarde dat hij Moulton nog een parachute had aangereikt. Op basis van slechts enkele stoffelijke resten werd Moulton ter aarde besteld op de begraafplaats bij de Hervormde kerk in Wilnis. De twee andere bemanningsleden – de sergeanten Joseph White (21) en Adrien Thibaudeau (21) – werden geregistreerd als vermist. Elk van de drie omgekomen vliegers had zich opgegeven als oorlogsvrijwilliger.   

Vermist

De 30-jarige Moulton sloot voorafgaande aan de crash al een serie vluchten af en had zijn actieve loopbaan bij de Canadese luchtmacht kunnen beëindigen maar koos ervoor om door te blijven vliegen. De ouders van Adrien Thibaudeau hebben kort na de oorlog geprobeerd om in Europa het spoor van hun vermiste zoon te traceren, maar kwamen op hun speurtocht niet verder dan Utrecht en bleven onwetend over wat er gebeurd was.   In september 2002 voerden de bergingsdienst van de Koninklijke Luchtmacht en de identificatiedienst van de Koninklijke Landmacht alsnog een geslaagde bergingsoperatie. Vlak onder het maaiveld werden de complete resten gevonden en geïdentificeerd van de twee tot dan toe vermiste bemanningsleden evenals de ontbrekende resten van Moulton.  De resten van één van de bemanningsleden vond men terug met de vingers om de trekkers van de machinegeweren in de geschutskoepel bij de staart van het toestel. Ook werd een complete, keurig opgevouwen parachute gevonden. In het najaar van 2002 volgde een officiële begrafenis in Wilnis in het bijzijn van de drie broers en andere familieleden van de vliegers.

Berging

De bergingsactie vond plaats op initiatief van de particuliere organisatie Berging Stichting Vickers Wellington 1943 uit Mijdrecht, bestaande uit Jan van Loo, Gerrit van der Helm, Piet Homan en Jan Rouwenhorst. Aan de berging ging een periode vooraf van zeven jaar historisch  onderzoek met politieke en juridische procedures, die aanleiding gaven tot veel lokale, nationale en internationale media-aandacht.