Groep Irene maakt zich nuttig op Stokkeland

Aalsmeer – Het Stokkeland is een prachtig stukje natuur achter het gezondheidscentrum, langs de Stommeerkade. Het is een klein bosrijk gebied, een avonturenparkje met boomstammetjes als palen en banken. Kinderen kunnen er spelen, mensen kunnen er doorheen wandelen, honden kunnen er heerlijk uitrazen. Ook voor de 8teromgroep van het Ontmoetingscentrum in gebouw Irene is het een doel op zich. “De flinke wandeling ernaartoe is precies goed en bij mooi weer is het fijn vertoeven. De zintuigen worden geprikkeld door de bomen met kronkelige takken, de bolbloemen zoals de sneeuwklokjes, winteraconiet en kleine cyclamen. Omdat dit een plek is waar de groep regelmatig komt wordt het vanzelf een plek met waardevolle herinneringen. Kortom, een park om graag te zijn”, aldus Ellen Carels van de Ontmoetingsgroep van Zorgcentrum Aelsmeer. 

Gigantische rotzooi

Afgelopen week troffen mensen van de groep een gigantisch rotzooi in het park: blikjes, flesjes, gebruikt toiletpapier, maandverband, tampons, gebruikte lachgasballonnen, sigarettenpeuken, patatbakjes, ketchup, lucifers, halfuit gekouwde snoepjes en zelfs een krat. “Het is niet uit te leggen hoe een prachtig natuurgebied veranderd in een smerig park waar geen mens meer wil zijn, want ook dat werd duidelijk. Omdat de mensen die voor dagbesteding Irene bezoeken afgelopen maandag de handen uit de mouwen hebben gestoken om alle troep op te ruimen, spraken zij ook diverse passanten. Mensen durven vanaf schemertijd het park niet meer in vanwege het intimiderende gezelschap dat zich daar verschanst. Er schijnen daar groepen mensen de avond en de nacht door te brengen”, gaat Ellen verder. 

“Op hoop van zegen”

Met negen man hebben de Irene bezoekers op 1.5 meter afstand, gewapend met handschoenen en afvalzakken, het park doorgewerkt. “Op hoop van zegen, want blijft dit park een hangplaats, dan zal de rommel ook blijven. Blijven de prullenbakken vol, dan geeft dat aanleiding om afval te laten liggen. Komt er geen gevolg vanuit de gemeente, dan stapelt het afval zich op en blijft handhaving weg uit dit gebied. Dan zal het Stokkeland niet meer zo toegankelijk zijn voor inwoners die van dit stukje natuur genieten.”

In het gemeentehuis werd niet duidelijk waar de afvalzakken achter konden blijven. Gelukkig was een medewerker van de Meerlanden zo goed om de verzamelde afvalzakken mee te nemen. “Wij zijn benieuwd naar de reactie vanuit de gemeente”, besluit Ellen Carels haar verhaal.