Aalsmeer – In eerste instantie keek Michelle De la Haye wat sceptisch tegen de kunstkasten op het Praamplein aan. “Bij mij ontstond meteen de gedachte: Waarom alleen maar voorstellingen? Wat ik miste was een gedicht.” Voortvarend als Michelle is, zocht zij contact met bedenker en organisator Lex Berghuis. Opperde het idee van een stukje tekst, als in een gedicht. Het spontane antwoord was: “Natuurlijk waarom niet. Ga je gang.”

Zij kon kiezen uit drie plekken. “Twee vielen er wat mij betreft af, ik vond ze te ver van de buitenwereld staan.” Maar de derde plek beviel haar. Wanneer Michelle vertelt over de dag waarop de elektriciteitskasten langs het Pelgrimspad door de verschillende Aalsmeerse inwoners werden veranderd in een kunstkasten, beginnen haar ogen te stralen. “Het was zo een bijzondere dag, de regen bleef ver weg en door Frans Huijbregts (toen nog welzijnswerker in de gemeente) werden wij verwend met lekkere broodjes en drankjes.”

Waarom een gedicht? “Ik ben dol op taal, maar kwam wel op een gegeven moment tot de ontdekking dat ik in een gedicht meer kan vertellen dan in een stukje proza. Het werd mijn manier van communiceren.”

Het gedicht dat werd gekozen past goed bij de omgeving. “Ik had drie gedichten geschreven. Terwijl ik daar stond te overwegen wat mijn uiteindelijk keuze zou worden, kwam vanaf de overkant een moeder eend aangewaggeld met haar jongen in het gelid achter zich aan. Zo werd als vanzelf bepaald dat het dit gedicht moest worden. Ik hoefde niet meer te kiezen, de moedereend had voor mij gekozen.”

Contact met bewoners

Omdat het kunstkast project gaat over verfraaiing maar ook over buurtverbinding, zocht Michelle contact met omringende bewoners. Met deze reactie is wel duidelijk hoe de kunstkast wordt gewaardeerd: “Een paar meisjes kwamen tijdens het maken nieuwsgierig kijken. Wat is dat, wilde één van hen weten. Na mijn uitleg huppelden ze weer vrolijk naar huis. Ze hebben het nieuwtje aan hun moeder verteld en zij kwam naar mij toe met een blad waarop een theepot, kopjes en koekjes. Wat leuk dat hier gekozen is voor een gedicht dat ook kinderen aanspreekt, zei ze.”

Inmiddels is Michelle verhuisd. “Gelukkig laat ik met mijn gedicht iets moois voor Aalsmeer achter.”

Janna van Zon