Door Donald Esser.
Uithoorn / De Ronde Venen – De N201, het is een weg die velen dagelijks nemen, vaak routinematig, zonder erbij stil te staan. Een verkeersader, die loopt van Zandvoort via Heemstede, Hoofddorp, Aalsmeer, Uithoorn, Mijdrecht, Vinkeveen, Loenersloot, Loenen aan de Vecht en Vreeland tot Hilversum. Het is een belangrijke oost-west-verbinding in de provincies Noord-Holland en Utrecht en fungeert als een ontsluitingsweg voor de regio ten zuiden van Amsterdam.
Schaduwzijde
Maar achter het asfalt van deze provinciale weg schuilt een schaduwzijde die steeds moeilijker te negeren valt. In de afgelopen vijf jaar zijn er op het traject tussen afslag Vinkeveen/A2 en Uithoorn meerdere ernstige ongevallen gebeurd, waarvan vijf met dodelijke afloop. De bijnaam die de weg inmiddels draagt – ‘Dodenweg’ – klinkt als een waarschuwing die we collectief lijken te negeren.
Recentelijk kwam een 59-jarige motorrijder om het leven na een botsing met een vrachtwagen. Het was een zonnige ochtend, het verkeer was druk maar niet uitzonderlijk. Toch eindigde zijn rit abrupt en fataal. Het is een patroon dat zich herhaalt: gewone dagen, gewone mensen, buitengewone gevolgen.
Wat maakt deze N201 zo dodelijk?
De feiten zijn bekend. Hoge snelheden, absurde inhaalmanoeuvres, een mix van vrachtverkeer van en naar FloraHolland in Aalsmeer en het toenemende aantal forenzen. Infrastructuur kan niet of nauwelijks worden aangepast. Voeg daar gebrekkige verlichting en weersinvloeden aan toe en het recept voor rampspoed is compleet.
Woorden zijn geen vangrails
De provincie Noord-Holland erkende in 2023 in een verkeersveiligheidsanalyse dat het traject ‘structureel onveilig’ is. Maar woorden zijn geen vangrails. Ondertussen blijven sirenes de soundtrack van de ochtendspits. Het is verleidelijk om te wijzen naar ‘de ander’: de hardrijder, de onoplettende bestuurder, de vrachtwagenchauffeur. Maar de waarheid is dat we allemaal deel uitmaken van dit systeem. En zolang we accepteren dat snelheid belangrijker is dan veiligheid, blijft de Dodenweg zijn tol eisen. De vraag is niet langer óf er iets moet gebeuren, maar waarom het nog steeds niet gebeurt. Waarom wachten we op nóg een dodelijk ongeval voordat we maatregelen nemen die allang op tafel liggen? Waarom is er nog geen volledige trajectcontrole? Waarom is de maximumsnelheid op risicovolle stukken nog steeds 80 km/u?
Verkeersveiligheid is geen luxe, het is een basisvoorwaarde voor een leefbare samenleving. Elke dode op de N201 is er een te veel. En elke dag dat we niets doen, is een dag waarop het volgende slachtoffer zich aandient. De Dodenweg verdient geen nieuwe naam. Hij verdient een nieuwe toekomst. Tot die tijd blijft de N201 een weg vol herinneringen. Aan levens die er niet meer zijn.
Foto: archief.